KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1452 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
Seranat VII
Yüzümü gül bahçesine çeviren bu gülüş sensin. Yağmur yağmur gözlerim, kirpiklerimin esaretinde tutamadığım damla damla buğulu hasretim.
İçime dokunan uzaklık kadar üsümüşlüğüme titreyişlerim sensin. Tutup köklerinden kesesim var ellerinin dokunuşlarından yoksun geceyle uzayan saçlarımı...
Boğuyor beni nar ile azan bu uzaklıklar.
Sevdana soyunmuşluğumun üstünü özlemlerinle ört. Bir ihtimal; beklediğim vuslat kadar aydınlığa uzuyor karanlıklar...
Göğüne bulut yüklü gözbebeklerim, yağsam izim kalmaz yollarında yok olup giderim. Ustura sırtına yayılan bu ömür sana ziyan...
Üstü açık yaralarını şefkatimle örtmeye geldiğim gün beni acıların kadar sar! Yakamıza yapışacak keşkeler bırakma ardımızda.
Yine sisli buralar, havalar soğuk. Gri göğün ağlamaklı akışına çeviriyorum gözlerimi. İçim buz yokluğunda. Betondan ıssızlığa gömüyorum kendimi. Kahveyi, çayı soğuk içiyorum bu aralar...
Birlikte yudumlayamadığımız her şey tatsız olsun istiyorum belki de...
...
Kahırlandığında sen, kalbimin ince zarı tir tir titriyor, inciniyorum... Henüz öpmedin yaramdan, bir enkaz gibi duruşum bundan.
Sokaklardan taşıyor sensizliğim, basa basa acılarıma yürüyorum. Hüznü üzerinde en şık taşıyan bu mevsim bana benziyor. Renklerin şahaserliğini sergileyen sonbahar onikiden vuruyor beni. Hazana kesilmiş göbek bağım gibi gömülüyorum kuytulara...
...
kimine öykünür gece
engin gökyüzünde parıldayan elmas misali kamer,
yıldızlar..
uzar gider düşünceler...
uzanıp tutamadığın ne varsa aklına düş’er
yitirdiklerin
kavuşmak istediklerin
kanatlanır ölü kuşlar bile bu mevsim
dili çözülür dilsizlerin
yürek bir başka çarpışır hazanla...
...
Yemin, kalbim çarpsinki gülden kefendi aşk!
ruhumuzu bir başka yakan...
sude nur haylazca
YORUMLAR
Serenat VII olmuş; hala yanıyor herşey...
Çok saygımla...
gülden kefen
Külden yaşamaktır aşk
İkisinide bilerek yola çıkan sevdalar yolun sonunu düşünmeyi bırakalı çağ geçti zaten.
Ilık ılık bir sonbahar yağmuru misali idi
İçine içine yağan insanın...
Sevgilerimle
GECEYARISI KARABASANLARI ve VII SERANAT'a
I.
ekmek ve aşkla başlar her şey
ve her aşk bir memelidir
ama bir gün mutlaka intihar eder memeli
ağdasını yapıp
tanrısının yanıbaşında
çok artistik tanrısıyla
_________________________________
II.
ben aptal bir bakteri kolonisiydim
beni doğurmamalıydın anne
malumun rahim tahliyesi denmeliydi
bilmemeliydim seni ve hiçbir şeyi
ve çok trend ölümlerimizi
________________________________
III.
bilmek çok uf anne /anne
ben olmasam da olacaktı
tanrı
ve tanrının oyuncakları
ve dahi
tanrının **ları
pardon
çift pardon
tanrı biliyordu olacakları
bak
bilmek çok uf anne
________________________________
ıv.
biliyorum herkesin bir ölümü vardır
ölüm adildir yersen
ama biliyorum tanrım
selamun kavlen
ben öldüm mü
sen de öleceksin
gündüz gözüyle havaifişek atacak partililer
__________________________________
v.
katilim bana sırıtırken
araftakilerin affını diliyorum
beni .iktir etsin artık
sahabeler
on iki imam
malum yemektekiler
ben artık içinde sevgili olmayan şarkılar dinliyorum
b.b.m
Durmadan , sürekli ha bire seranat ! Yoksa ezberler bozulmaz !
