Daha önce kendimi hiç bu kadar eksik hissetmemiştim.Benliğimi sorgulamamıştım bu denli.

Başım çok ağrıyor ve bana yardımcı olmadığını düşünüyorum .Yaşadığım bazı olumsuzluklara müdahale etmediğin için bazen sana kızıyorum ;oysa biraz dokunsan her şey daha güzel olabilirdi…Beni bağışla kendimi çok çaresiz hissediyorum , üstelik korkuyorum yalnızlıktan ve de insanlardan.Bu çelişki beni mahfediyor çıkamıyorum sıkışıp kaldığım dünyamdan.
Konuş benimle , anlatacaklarım var , kimseye söyleyemediklerim var.Önce şu başımın ağrısına bir çare bulur musun ? Lütfen ! İçimdeki ağrının tarifi yok.Nefes almakta güçlük çekiyorum , düğüm düğüm bir şeyler var boğazımda.Acıyor işte acıyor içimde bir yerler…Bağırmak istiyorum yapamıyorum ,bilmemeliler, duymamalılar.
Ama sen duy beni sen anla!

Orada mısın?

Tanrım konuşmalıyız ! Konuşmalıyız Tanrım !