SENSİZ ZAMAN GÜNCESİ -IV

• 24 Ağustos 2008 Pazar 15:04:54

Saatlerce uyuyup uykusuz uyandığım bir güne daha merhaba diyorum sessizce. Hangisi daha kötü bilmiyorum.

Uyuyup uykusuz uyanmak mı?
Yoksa uykuları uyutmak mı?

Bildiğim tek şey sensizliğe çare değil her ikisi de. Uykular unutturmuyor ki..

Oysa derler ki; “uyku yarı ölmektir…”
Ama bilmezler ki; “unutmak tükenmektir…”

Güneşin doğmaya niyeti yok bu sabah. Gökyüzünde kurşunî bir efkar balyası. Ha çöktü, ha çöküverecek üzerimize..

Yağmur damlacıkları çarpıyor odamın camlarına. Zirvede tutunamayan dağcılar gibi usul usul yuvarlanıyorlar aşağı…

Havadaki bu ağırlık ruhumu demirden bir kafese hapsediyor sanki. Canım cendereye giriyor. Ama yine de seviyorum yağmuru.

Bu şehri kirletenleri ve bu şehrin kirlettiklerini yıkıyor, aklıyor, paklıyor..

Ve ruhumun aynasından süzülüyor sözcükler:

“Bu sabah
 Yağmur yağıyor İstanbul’ a
 Gönlüme hüzün
 Islatıyor şehrin tüm sokaklarını
 Ve ıssız kaldırım taşlarını
 Benimse yüreğimdeki yetim
 Çoktan çatmış kaşlarını
 Yüreğime akıtıyor
 Ilık gözyaşlarını…”

Bu İstanbul var ya.. Şair eder insanı..

Biliyor musun? Yağmurlu havalarda daha çok koyuyor yokluğun. Ve yağmurlu havalarda daha çok özlüyorum sanki seni. Düşen her yağmur damlası yeni bir taşkına neden oluyor. Bildiğim yağmurla büyür goncalar. Ama gönlümdeki goncalar soluyor.

Çünkü sen yoksun..

Adını hasret koydum, geleceğin yok senin…
Olsun be yâr..
Özlemekte güzel..

Akan zaman mı, duran ben miyim bilmiyorum. Belki de ben seni değil, seni sevmeyi seviyorum.

“Bulanlar, yalnızca arayanlardır” diyor Mevlâna. İşte bir damla daha.. Ve işte bir taşkın:

“Ateşe dönen
Pervane gibiyim
Yokluğunda deliyim,
  Divane gibiyim
Gönül yurdum harap olmuş
Virane gibiyim
Söyle ey yâr
Gitmediğim yer
Sormadığım er mi var?
Söyle
Seni daha nerden sorayım ?
Söyle
Daha nerelere varayım?
Bırak beni yâr
Hasretini türkülerle karayım
Bırak beni yâr
Yaralarımı kendim sarayım
Bırak beni yâr
Bırak ki;
Ben Mevlâma varayım…
Bil ki;
Bu garibin gönlü
Ancak böyle geçer kâra
Çünkü;
Yol odur ki Hakka vara..”

Düş gezginlerinin başkenti İstanbul. Bu sabah sokaklarında ayak izleri var.. Benimse yüreğimde yürek izleri…

Ama bil ki; “KOLAY BIRAKILAN İZLER, ÇABUK SİLİNİRLER….”

www.yitiksevdalar.com/html/sensizzamanguncesi4.htm