Gençliğin Düşmanları Çoğaldı

O kadar çok düşmanımız var ki!..
Sağımız da, solumuz da, önümüz de arkamız da…
Görünen o ki, bu kıyamet kadar da devam edecek.
Kimi gizli, kimi aşikâr…
Bu öyle durduk yere olmuyor.
Aslında hiçbir şey durduk yere olmaz.
Öncelikle sebebini kendimizde aramalıyız.
Tabi çözümünü de…
Siz, karşınızdakine o fırsatı vermediğiniz sürece, onlar bir şey yapmazlar/yapamazlar.
Hiçbir zaman başarıya/sonuca ulaşamazlar.
Siz, sendelemeye, zayıf düşmeye başladığınızda, onların iştahı kabarır.
Ancak, sizin nasıl bir tepki vereceğinizi, nasıl bir müdahalede bulunacağınızı tahmin edemedikleri, kestiremedikleri için, bir türlü ne yapacaklarına, nasıl davranacaklarına karar vermezler/veremiyorlar.

Bazı gençler çok saygısız edepsiz ve adapsız hale gelmişler.
Edeb-i muaşeret kurallarından bihaberler.
Toplu taşıma araçlarında yolculuk ederken, çarşı pazar yolda yürürken, çay ocağında otururken, parkta ki bir bankta dinlenirken, gençlerin söyledikleri duyunca insanın yüzü kızarıyor.
Ancak, sadece dönüp bakıyorsunuz.
Uyarmak, müdahale etmek ne mümkün!
Kız, erkek, hiç fark etmiyor.
Hemen savunmaya geçerek, söylediğine pişman hale getiriyorlar.
Okkalı küfürler yemek, belki dövülmek de şansınıza kalmış.

13. gün,
13. cadde de,
13 numaralı ev de,
13 numaralı oda da,
13 numaralı koltuğumda oturmaya o kadar çok muhtacım ki.

Gençlerimiz zehirleniyor, kullanılıyor, istismar ediliyor ve inancını kaybetmiş olarak, şuursuz bir şekilde bilinmez bir akıbete doğru son sürat ilerliyor.
Teknoloji de işin cabası…

Yapmaya çalıştığımız tarz mı?
Yerine getirdiğimiz bir farz mı?

Biz, biz miyiz?
Biz, siz miyiz?
Siz, siz misiniz?
Bir kuru iz misiniz?
Hangisi?

En büyük zenginlik bir kalbe girebilmek, bir gönlü fethetmektir.
Ne mutlu gönüller fethedenlere, selam olsun o zengin yüreklere.

Fani dünyada suça ceza vermek, hâkimin elinde,
Ebedi âlemde ki ceza, söyleyin ha kimin elinde?

Gençler bildikleri bütün dilleri (Türkçe, Kürtçe, Arapça, İngilizce...) unuttular.
Söyledikleri hiç bir şey anlaşılmıyor.
Çorba gibi birbirine karıştırdılar.
Kendilerince farklı bir konuşma tarzı ve alışkanlığın edindiler.


Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com