ÇOK ZAMAN SONRA1
sebepli bir gidişi,karanlık gecenin kıyısına saldım.
kentler uyudu köprüler çocuklar uyudu, bir sokak lambaları birde ben uyumadım.ben
benki aysız gecenin ayakta kalmaya hayatta kalmaya gönüllü bekçisi ben,
kendine çıkılmış bir yolun son durağında bir rüzgar arayan . eski bir otobüs bileti gibi savruk, buruşuk ve kirli . soluksuz bir rüzğar aradım.
yoktu en karlı gecemde uzanacak sıcacık bir dostun eli...
hem ellerim niye bedenimi öyle kenetlediki,arasına seni saklamayı bile unuttum.
şimdi bir veda cümlesiyim ,elemli
tüm notaların gözü önünde yiten bir sol anahtarı gibi
hem yok bu gece şairliğimin şirinliği
adamlığımın efendiliği
haylaz munzur asi bir celladım
sırtı terli, eli kirli
üstelik dolunay düümüş üstüme,içimdeki kimliksiz sarhoşluğa dolanan bir ay
bir ay ki gözümün ferinde izi kalmış,tuzu kalmış.ağlayışlarımı saklamış
bir ay ki sırtı gümüş rengi....
hem bu gece suçu yok kimsenin..senin bile..
sen en çok gözlerinden sorumlusun......
bir cinayet mahallinin yerde duran en küçük ipucususun
sen sen en çok sözlerinden sorumlusun....
çünkü kalbimi baklava deseninde bölen bir bıçağın en keskin ucusun.
ne çok şey var oysa söylenecek
ne çok şey her söyleyişte kendini bitirecek..
şimdi gidişimi içime sakladım.
içimdeyse bir seni sakladım.
artık yalan bir gecede söylediğim en uyuduruk şarkısın
bugün değil yarın hiç değil öbürsü günkü sarhoşluğumdan kalan sersem bir ağrısın....