SERSERİYİM BEN DE BU GECE
Ben de sevmişim be hem de ne delice!Ağlarmışım,bir iltifattan sonra aptal gülüşüm varmış.Evlilik,gelinlik,çocuk ismi bile düşünecek kadar aptallaşmışım hem de.Pişman mıyım peki, onu da kestiremiyorum biliyor musun,genç?Hani şu deneyim muhabbeti var ya ondan herhalde bu kestiremeyişim biraz da.Şimdi bi’daha aşık olmayacağım diyorum.Eğlen eğlendir ,ağlama ama ağlatabilirsin.Takma kafana ama karşındakiyle oynayabilirsin tıpkı kedi-yumak oyunu misali.Kalbinin kırılmasıyla başlayan feminizm ruhu.TİPİK.
Neden böyle oyunları sveriz ki?Yaşamak dururken bir teni delice neden bu oyunlar?Daha dudaklardan akan tuz erimeden midede beyindeki oyun başlıyor.Nedir bu organların savaşı?Aynı vücut içindeki bu savaş niye?Aynı vücudun evlatları değil miyiz biz?Amacımız "tik tak tik tak" çalıştırmak değil mi şu naçizane vücudu?Biz de aynı böyleyiz işte.Aşkı yaşamak tutkusundan sapıp sevdiğimizi oyuncağımız haline getirmeye çalışıyoruz.Aşkımızı bir kenara atıp kendi haline bırakıyoruz."o bensiz yapamaz" lar başlıyor."kendi kaybeder abi" ler bir de.Öyle değil mi?
Bir yerde okumuştum,sanıyorum ki bir dergiydi."İlişkilerimiz birer bebektir aslında,onlara bir bebekmiş gibi sahip çıkmalıyız." bizlerden sanki o bebeğin anne babasıymışız gibi bebeğimizi kollamamız bekleniyor.Doğru aslında öyle doğru ki.Bir kenara atıp kendi kendine büyü diyemeyiz ya;o tatlı varlığa.Fakat biz çiğiz ya bunu kavrayamıyoruz.
Neden kavgalarımız öpüşmelerimiz gibi olmuyor.Öpüşmelerimiz kadar tutkulu ve ateşli.Onlar ne kadar ateşliyse ve tutkuluysa kavgalarımız da o denli basit ve sığ oluyor.Öpücüğün bertaraf ettiği mantık,denge neden gerekmediği bir yerde parlayıveriyor.Neden neden neden;yahu?
Ben de yani;bilsek tüm bunların cevabını yapmayız ya bu salaklıkları.Aman canım insan değil miyiz şunun şurasında.Acıyı da sevgiyi de tatmalıyız değil mi?Güzeli kaybet ki değerini anla!Kötüyü gör ki şükret iyi zamanların için.Haep iyi tarafından bakma ayağına kayıyorum ben de yavaş yavaş.Enginde yavaş yavaş hem de.Aman öff kafam iyi mi ne.Gidiyorum kalemimin beni götürüdğü yere.Serseri yazıyorum anlayacağın.Serseri yaşıyorum şu anı.Laf atıyorum şimdi de zamana "hey güzel zaman geçme ne olursun son bi sigara yak ulaşırsın gitmek istediğin yere ne de olsa" diye.Ben de bir kez böyle serseri olayım be karışmayın bu gece.Belki öyle olunca cevabını bulabilirim şu bizim "neden" lerin.Nedenmiş aşkı harcamak.Sevgiliyi oyuncaklaştırmak.Hayatı en iyi anlayanlar serseri sevişen,serseri öpüşen,serseri konuşan,serseri yaşayanlarmış ya belki de ondan.Ben de serseriyim be bu gece...
Betül KARA
25 MART 06