Yıllar önceydi.
Bir yazarın kendi hayatını anlattığı kitabı alacaktım.
Lakin fiyatı oldukça yüksekti: 22 TL.
Vazgeçtim.
Ve Karşıyaka’nın ara sokaklarında gezerken seyyar kitapçılara rastladım.Her zaman bulunur zaten sokaklarda bunlar...
Baktım kitabın "korsan baskısı "var ve fiyatı da 6 Tl.
Hemen aldım.Ne yapayım ki diye de söylendim kendi kendime.
Haklıydım pahalı bir kitabı almakta ve zaten fazla param da yoktu.
Ama burada şunu da sormak gerek:
-Peki,haklı olduğumuz noktada yaptığım / yaptığımız doğru mu?
Vergi kaçırılmıştı,yazarın hakkı gasbedilmişti.
Değildi tabi ki.Bir tür "zihni mülkiyet hırsızlığı "idi yapılan!
Demek ki haklı olmak başka,doğru olmak bambaşka şeylermiş.
Bugünlerde ülkemiz zor bir süreçten geçiyor.
Ülkeyi yönetenlerin,kendi ifadeleriyle,"kurunun yanında yaşın da yanmamasına dikkat etmek" sorumluluğu var.
Kısaca değişik adlı "terör örgütleriyle mücadele "etme hakkı var yöneticilerin...Bu meşrudur da.
Ama doğru olmak da bir yükümlülük.
Buna "elif gibi dik durmak" mı dersiniz ya da "Düz duvar yıkılmaz" atasözünü hayata geçirmek mi,pek önemli değil.
Ya da Ziya Paşa’ya kulak verip,şu sözündeki gibi davranabilmekte denebilir.Lakin ne olursa olsun,"sapla samanın "ayrılması,"at izinin it izine karışmaması" gerek!
-İnsana sadakat yakışır,görse de ikrah,
Yardımcısıdır doğruların Hazreti Allah!
Sokrat’ı hemen hemen herkes duymuştur.
Ya hakkında ölüm kararı veren jürideki 556 kişiden hiçbirinin adını bırakalım bilmeyi,duyan var mı hiç?Ve sadece 6 oy farkla karar aleyhine çıkmıştır:275’ e karşı,281.
Ben ne duydum ne de bir kaynakta rastladım.İşte Sokrat’ı bugüne taşıyan şey,"düz duvar "oluşudur!
Peki Hz.Ömer’in adaletini hatırlatan şu satırlara ne denebilir ki?
-Kenar-ı Dicle’de bir kurt aşırsa bir koyunu,
Gelir adl-i İlahi sorar Ömer’den onu.