OYUN

• 6 Eylül 2016 Salı 13:31:45

Bundan yıllar öncesi..

Daha aklım bir karış yukarıda o zamanlar.

Daha önce de bir yazımda bahsettiğim travian diye bir oyuna başladım. Bir köy açıyorsunuz ve asker basıp diğer köyleri yağmalıyorsunuz.Ta ki wow kurulana kadar. Ben de bir hevesle köy açtım.Odun demir tahıl vs. Bu malzemelerle seviyeleri yükseltiyor ve aynı zamanda asker basmaya çalışıyorum. Oyun ilk 24 saat saldırıya kapalı başlıyor.

24 saatin bitiminde 3 tane asker basabilmişim şükür.Yan köylere yollayıp malzeme çalıyorum.Saatte gece 12 ye geliyor.Birden kırmızı bir ışık yandı bir saldırı var diyor. Allahım elim ayağıma karıştı. Yanımda iki tane köy var on dakika uzak bana.Malzemem dolu asker basacağım ama odun az.Adam 10 dakika sonra köyümde olacak.Başladım beklemeye.12.10 oldu ben yanımdaki köye malzemeyi yolladım saldırı bitti gerisin geri yolladığım malzemeleri almaya kendi askerlerimi yolladım.Tabi 3 askerin getireceği malzeme az. En az 3 kere yollamam lazım.Vee saat 3 e gelirken ancak malzemeleri geri aldım tam yatacağım anam hemen öbür yanımda ki köyden gene bir saldırı var ışığı yandı.Deli olacağım.Sabah iş var yatmam lazım ama malzemeyi vermekte işime gelmiyor.Yine aynı yöntemi yaptım,Boş köye yolladım malzemeleri.Hıyarın saldırısı bitti gene malzeme geri alma çabam başladı.Ama adam uyumuyor hergele.Gene saldırdı.Sabah 3.O kadar sinirlendim ki tüm malzemeyi yolladım askeri de 12 saat uzağa postaladım ölmesin diye. Uykusuz bir halde işe gittim. Bir yandan malzemem gitti diye üzülürken bir yandan da adamı yenemediğime üzülüyorum.İş yerinde internet kısıtlı oyuna da giremiyorum.Akşamı zor ettim.

Eve gelir gelmez netin başındayım.Vay hıyar 10 dakkada bir gelmiş tüm malzememi almış. Hiç sesimi çıkarmadım ve ha bire asker basmaya başladım amacım 3-5 askerini kesip onu sinir etmek. Tüm malzemeyi askere harcıyorum.Gece saat yine 3. Neyse 14 asker bastım o hırsla yemek bile yemeden. Annem konuşup duruyor. Askerleri yine uzağa yollayıp yattım.Müthiş bir planım var.

Ertesi akşam gelir gelmez yine netin başındayım.Baktım saldırı var gene o salaktan. Askerlerim yeni gelmiş. Bekledim.Son saniyede askeri göndrir gibi yapıp onun saldırı biter bitmez askerimi geri çekip peşine salladım hıyarın.Bütün askerini kesip benden çaldığı malzemeleri de geri aldım bir güzel.Halimi görmeliydiniz..Resmen odamda göbek atıyorum sevinçten:)Aradan beş dakka geçmeden baktım bir mesaj. Bu bana saldıran hıyar atmış.Mesaj aynen şöyle: Merhaba ben Necati.Köyümüz çok yakın gel dost olalım.Başka türlü gelişemeyiz diye. Tamam dedim.Çünkü stratejik olarak adam haklı. Herkes 2.köyü açarken biz birbirimizi yiyeceğiz.Hele şükür bu gece yatacağım diye sevindim.Gerçekten de saat 12 olduğu halde saldırmadı.Bende malzemeleri dağıtıp rahat bir şekilde yattım. Sabah gönül rahatlığıyla işe gittim.Akşam eve gelir gelmez köyümü açtım malzemeleri kullanacağım.Aman yarabbim.Üçkağıtçı Necati saldırmış askerimi kesmiş köyümü talan etmiş.Sinirden hem küfür ediyor hemde tırnaklarımı yiyorum.Ertesi gün Cumartesi..Bekle sen Necati dedim kendi kendime.Bir de mesaj atmış.Bu bir oyun oyunda babana bile güvenmeyeceksin demiş.Peki dedim kendi kendime.

O saldırmaya devam ediyor ben malzeme kaçırıp habire asker basıyorum.
Sabahın 5 inde asker sayım 55 di.. Baktım saldırı filan yok uyumuş hıyar. Tüm askeri toplayıp saldırdım.Bütün askeri ki 44 taneydi kestim.Tüm malzemeyi sabah 9 da almıştım artık.Ama 10 askeri ona ayırdım ve hiç durmadan saldırıyorum.Asker basması mümkün değil. Derken bir mesaj Necati efendiden..

- Pes ettim.Tamam sen ustasın pes ettim diye.

- Bana ne dedim cevap olarak.Başladı yalvarmaya.Ben dürüst bir adammışım .O da Kayseriliymiş. Kendi işini yapıyormuş.bir daha sözünden dönerse bilmem ne olsunmuş vs.vs.Adam beni erkek sanıyor..Ses etmedim.Sanalda bayan olduğunuz bilinince erkeklerin ilk işi size sarkmak oluyor ne yazık ki.O yüzden erkek olmaya karar verdim ve adım Ergün dedim kuzenimin adını vererek. Bu sana verdiğim son şanstır haberin olsun dedim.Sonuçda asker basmaktan köyü geliştiremiyorum. Bir birimizin temsilcisi olduk.Ben hem onun köyüne hem köyüme bakıyorum o yokken.O da benim köyüme tabi.Derken bu üç kağıtçı Necati baktım bir gün yine uyanıklık yapıyor.Kayserili ne de olsa:) Benim malzemeleri kendi köyüne yollayıp seviye yükseltiyor. Lan dedim Necati akıllı ol. Ver çabuk malzemelerimi hemde 2 katı.Yoksa köyünü kafana geçiririm.Gülmüş.Anladınmı ya tamam yolluyom demiş. Bu şekilde aylarca oynadık. Köyümün sayısı 12 ye çıktı. Artık tam dost olmuştuk benim yalanım hariç:) Bu arada saldırı alınca mesaj yazıp küfür ediyor adama bir güzel.Güya ben de erkeğim ya. Lan dedim Necati bir daha küfür etme ağzın ne kadar bozuk dedim.Ya nolacak kanka sende erkeksin bende kim duyacak demez mi. Olsun dedim ben sevmem küfür.

- Alla alla nonoşmusun oğlum demez mi?

- Bana bak Necati erkekler küfür eder diye kural mı var tepemi attırma dedim. Tamam kızma ya dedi.Arada ağzımdan kaçarsa da affet diye kıvırdı. Çünkü onun daha 9 köyü var:)
Bir de bir birliğe girmişiz.30 kişi kadar varız birlikte.Bir gün Banu adında bir kadın yazdı köyüme saldırı var destek yollarmısınız diye.Baktım ancak 3 köyü var.Dedim siz galiba bu oyunu pek bilmiyorsunuz temsilci yapın beni az bakayım köyünüzün durumuna ona göre yardımcı olayım dedim. Tamam dedi sevinerek.. Baktım köy sallapati.Ama benim gücüm bu köyü korumaya ve saldıranı da yerle bir etmeye yeter. Sadece saldırana mesaj attım.Bir daha bu köye saldırırsan köyünü kafana yıkarım bu köy benim korumamda diye.Tırsmış adam özür diledi. Tamam ağbi bir daha saldırmam dedi. Neyse kadına dönüp artık rahatça geliştir köyünü dedim.Anaa kadın bana sarkmaya başladı.Yok Ergün sen çok iyi adamsın vs.Ha bire mesaj atıyor.Yok benden hoşlanmışmış da vs vs. Bakın benim sevgilim var dedim:) Kadını nerdeyse engelleyeceğim. O kadar azıtmış:)
Necati duyar diye ben bayanım da diyemiyorum. Uzun zaman kadını reddetmekle uğraştım.Tabi Necati ile de paylaştım bu durumu.

-Oğlum ben evliyim ama sen bekarsın ne var diye dalga geçiyor.

Neyse bir gün Necati mesaj atmış ben şu anda senin olduğun şehre doğru yola çıktım.Telefon numaram şu beni ara gece buluşalım diye.Dedim benim işim var gelemem..Ama nasıl ısrar ediyor. En sonunda hayırdır Ergün neden beni görmek istemiyorsun deyince diyecek söz bulamadım. Tamam lan dedim.Akşam ararım.

Ergün’ü aradım kuzenimi ve durumu anlattım.Ne olur Ergün senle gidelim. Böylece yalanım ortaya çıkmamış olur hemde adamın çenesinden kurtulurum dedim.Zor zahmet Ergün’ü ikna ettim.Ergün aradı Necatiyi.Bir barda buluşacağız. Temiz nezih bir yer.Ergün’le barın kapısına gelince Necati çıktı dışarı.Ergün sensin demi diye koştu sarıldı.Bizimki biraz mesafeli durmaya çalışıyor. Ergün bana dönerek Necati bu da kuzenim Hülya beraberdik onuda getirmek zorunda kaldım dedi. Necati olsun olsun zaten ben de yalnız değilim.Hani Banu vardı ya Ergün sana sarkan bir de Muhammet vardı hani senden tırsan o da burda demez mi:) İçeri girerken Ergün’ün koluna girdim ama gülmemek için kendimi tutuyorum.Ergün kim onlar dedi kısaca anlattım.İçeri girdik.
Banu hanım koltuğa yayılmış bizi bekliyor.Hafif topluca ama oldukça hoş bir bayan. Başladık sohbete.Ama konu hep tabiki oyun hakkında.Necati ikide bir öyle değil mi Ergün deyip yaşadıklarımızı anlatıyor ve gülüyor. Sonunda Ergün dayanamadı ve Hülya bu Necati efendi biri zararsız bence gerçeği söyleyelim dedi gülerek. İyi dedim ama karnımı tutuyorum.Benim köyümün adı Farabi.

Yine Necati bir anımızı anlatıp değil mi Ergün deyince Ergün kendini tutamadı değil ağbi dedi.Ben o oyunu hiç oynamadım nerden bileyim:) Necati şaşkın bakıyor.Oğlum ne diyorsun nerdeyse yedi aydır oynuyoruz ya dedi. Ergün gülmekten anlatamıyor.Tamam ben oynamadım.Ama Farabiyi oynayan yanımda deyip beni gösterdi.Necati kocaman açılmış gözlerle Hülya mı dedi.Evet dedim.Hayır dedi kıpkırmızı bir suratla.Banu olamaz diye öyle bir bağırmış ki bardaki herkes dönüp bize baktı. Ama ben kahkaha ile gülüyorum.Necati yere oturmuş hayır de Ergün ne olur hayır de.Ben onca küfürü bu kıza mı ettim yani diye nerdeyse ağlayacak.Banu denen kadın çantasını aldı ve size iyi geceler diye çıkıp gitti..Artık gülmekten gözümden yaşlar akıyor.
Hala Necati bayramlarda arayıp hatrımı sorar.

Ayvazım DENİZ