Güzel bir anlatıydı. Kadın kahramanı anlatmayı, hele o ortamda sizin ehil kaleminiz böylesi keyifle okutacak düzeyde başarabilirdi. Tebrikler

Yaşlandıkça duygusallaşıyorum sanırım. Etkileyiciydi.

vay anasını bildiğin hatun konuşmuş.
tanışalım mı HalkınSesi hanım :)

şaka maka ilk başta yabancılasamda bir erkeğin bilmesinin en zor olduğu doğum işini güzel yedirmişsin hikaye ye.

aslında çok başka şeylerde demişsin ama susmalı
eline sağlık.

şimdi chuck'ın elinde pestili çıkan wilson'dan sonra ne dersem diyeyim garip gelecek gibi:))

birbirlerini tanıyorlar mıydı? bilmiyorum. kafamı çevirdiğimde, hastanenin uzun koltuklarından birinde yan yana oturan iki hamile kadını gördüm; karşılıklı gülüyorlardı. gülme bir anda ağlamaya dönüştü, aynı anda hareket ettiler, sarmaş dolaş oldular. hıçkıra hıçkıra ağlarken bir yandan da birbirlerine elleriyle, hayır hayır, tüm benlikleriyle merhem sürüyor gibiydiler.

bazen herşey üst üste gelir ve telafisi yoktur kayıpların... tesellisi yok gibi gelse de yine bazen teselliler başucunda belirir