Siyasi Arena!...

• 20 Ağustos 2008 Çarşamba 15:23:56

Politika ile politikacılar sistemin en kurnaz ikilemidir. Politika yüzde yüz yalan üzerine algılanır olduğu ülkemizde, bu eksi düşünceleri değiştirmek pek mümkün olmasa gerek!... Parası olan düdüğü çalar, hem çalar hem de en güzelinden oynar!.. Bal tutan parmak yalarmış, böyle gelmiş böyle gidermiş, dürüstlük sana mı kaldı ey enayi, ‘Nehirle akarım rüzgarla eserim, amirimin her dediğine evet derim, dalkavuk olur yalarım, yalan dolan felsefemdir, gemisini yürüten kaptandır’ türünden asalakça cümleler ile asalakça kolay yoldan kazanmak varken ne diye atayım kendimi ateşe!...

Siyaset bu günlerde çok fena karıştı. Santranç oynuyor zıt kutuplar. Arada olanlar masum dindarlar ile masum aydınlara oluyor. Bunların dışındaki kurnaz tilkiler(!) ise muklaka bir kutuptu yer alıyor ve oradan nemalanıyor. Kurnaz tilkilere(!) yaranmak isteyen üç maymunlar(!) görmez duymaz ve bilmez tavırlarını bir üniversite diploması ile taçlandırıyor ve yüksek teknolojiden faydalanmaya çalışıyor. Çalışmaktan helak olmuş bu kesim, pastanın kaymağını yalayarak afiyetle yiyor. Yedikçe şişen, şiştikçe zalimleşen bu kalateli asalaklar(!) demokrasiyi bir malzeme olarak kullanmaktan da geri kalmıyor. Seçimi kazanmak uğruna hibe edilen paralar, sokakları bayram yerine çeviren akbabalar, zamanı gelince sokaklara saçtıkları bu paraları geri dönüşümle kazanmak için sağlık, eğitim ve adaleti sonuna kadar kullamaktadırlar. Sistem atanmışlar seçilmişler arasında sorun ve ayrıcalık olmasın diye, parti liderlerimiz tarafından resmen atanmakta ve bu şekilde seçimlere gitmekteyiz. Parti liderlerimizin iki dudağı arasında olan bu atamalara dahil olabilmek için mutlaka dalkavuk(!) ve yalaka(!) olmak gerekir. Ön seçim ve geçim derdinde olmayan vekil adayları yazlık tatillerinden fedakarlık yaparak parti liderlerinin peşlerinden ayrılmıyor ve övgüler dizmek çaba ve mücadelesi içerisinde helak oluyorlar. Bu üstün gayret ve çabaları gören ve öteki taraftan parasal görülen parti liderlerimiz, takdir haklarını bu çok çalışkan ve cepleri şişkin insanları ödüllendirmektedir… Seçilmişler tarihe karışmıştır, atanmışlar sınıfına yükseltilmişlerdir!... Halk kelimesinden bile korktuğumuz bu zamanda halk ile uğraşmanın hiçbir getirisi kalmamıştır!... Kurnaz tilkiler(!) ve kurnaz maymunlar(!) varken sağlık, eğitim ve adalet benzeri çağı geçmiş ve demode olmuş enayilik peşinde koşmak asil(!) ve efendi(!) bir davranış addedilmemektedir!...

Mizahi bir yaklaşım ve söylem ile çözmek yetmiyor. Gerçekten samimi olanların harekete geçmesi ve geçilmesini sağlamaları gerekir. Burada hepimize düşen görev, vatandaşlık haklarımızı sonuna kadar kullanmaktır. Herkes kendi evinin önünü temizlemelidir. Duyarlı olmak gibi en insani yönümüzü harekete geçirmeliyiz. Yalan, dolan, iftira, şike, rüşvet, yolsuzluk, önyargı, yalakalık, dalkavukluk, kurnazlık, üç maymunu oynamak türünden hal ve hareketleri kınamalı ve hatta gerekirse dışlamalıyız!... Dürüst, temiz, çalışkan, asil ve efendi insanlara sahip çıkmalıyız. Laikliği dinsizliğin merkezine oturtan kaliteli asalaklalara makam ve mevkileri ne olursa olsun fırsat vermemeliyiz. Çünkü aydınlatmayan aydın kasiminden olan bu kaliteli asalaklar(!) dincilere dincilerden daha fazla hizmet etmektedir. Bu tür tartışmalara girerken tarafsız insanları ve hatta laik Atatürkçü insanları da yürekten yaralamakta ve hiç istemedikleri yöne doğru zorla itmektedirler!... Keza dindar olmaktan çok uzak olan dinciler de bu malzameleri çok iyi harmanlamakta ve çok iyi kullanmaktadır. Bilim adamları bilim üretsin ve dini duyguları rencide etmekten vazgeçsin!... Gerçek dindarlarda bilime karışmadan ve bilim adamlarını rencide etmeden insanlık yararına ilim üretmelidir!... Devletimiz, her bir öğretim üyesine her ay onbinlerce dolar harcamaktadır. Maaş+yolluk+proje+ekders ücreti+gündelik+makam+mevki+sosyal statü+kariyer=Bilim olmalıdır!... Duyarlı ve insanlık ayarlı olmak en asil ve efendi duygudur… Arif olan anlar!...