Sana en güzel özlem sözcükleriyle gelmek istedim
Dokunmak, koklamak doya doya ve sarmak seni son bir defa
Saramadım, cesaret edemedim...

Her zamanki yerindeydin, nasıl da heyecanla bakıyordun etrafa
O an sokağımız, dünyanın en uzun mesafesi göründü gözüme
Bir uzansam dokunabilecektim sanki sana
Bir çevirseydin başını, tam karşındaydı baban...
Göremedin, canın sağolsun...

Olsun
Seni görmek de iyi geldi bana, kanlı canlı...
Bak bu halimle bile tebessüm edebiliyorum ismini anınca

Yine de doluyor gözlerim işte...

Bir kederdir almış başını gidiyor be kızım...

Senin hiçbirşeyden haberin yok elbette
Bir konuşsan, bir dile gelsen, bir anlatsan herşeyi
Körelen vicdanlar bir arınsa...

Ya da boşver kızım
Su akar yatağını bulur nasılsa...


*


Yol almaktayım şimdi daha önce gittiğim o uzak diyara
Her zamankinden daha yılgın ve yorgun halimle
Ellerim yine boş ama ceplerim kabullenmişliklerimle dolu bu sefer
Bütün kötü niyetlerimi sokağımızın çöpüne döktüm de dönüyorum...

İçin rahat olsun

Acıların doruğuna ulaştım zira
Düşünceler bir tüy gibi hafif geliyor şimdi
Akıbetim ise, aciz bedenime havale...


Elveda kızım...