- 2413 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
KIRGINIM GEÇMİŞİME,SENLE OLUNCA
Kalbimin derinliklerinden gelen bir uğultu bu,bu bir iç titremedir.
Beynim aynı noktaya odaklanmış,düşün kıtlığında.Aklıma gelen hiç bir şey yok.Varsa sen,yoksa sen düşünmüyor musun?,Hiç sanmıyorum.İhtimal dahi vermiyorum.Kimbilir?Aklına gelecek son, benim belkide.Oysa düşsel dünyamda başka dünya kalmadı.Yanmadığım ateş yok.Arınmalıyım,senli dünyamdan.Çıkartıp atmalıyım,düğmesiz,iliksiz,yamalı bu gömleği.Tamirden bıktı gönlüm.
Kırgın tenefüslerdeyim.
Acımaz oldu canım.Küsemez oldum artık,kendime alışmışım.
Senli dünyamda unuttuğum bu beni hatırlama telaşındayım.
Çok yük istemiyorum artık.yaşım geçti ondan mı ?Bilmiyorum,zorsunuyorum.Her tuttuğumu kopartırken,ben kopuyorum şimdi kendimden ve sensizliğe muhtacım.
Yanlız bir dünya istiyorum.Ne olur girme rüyama bile.Kırgınlıklarımı yamalamaktan bıktım artık,korkuyorum.Dikiş tutmaz diyorum,yama yama üstüne.Çalma kapılarımı zilini bile iptal ettim kapının.Numarasını sildim,nosuz yazıyor.Sokağımda ben yokum.
Sensiz olan biri var,var yok arası yaşamaya çalışan bir sürüngen.
YORUMLAR
BAYILDIM .Ne kadar içten yazmışsınız.Bir yerde okumuştum çocuk annesine yaptığı yanlışlardan annesinin çok mutlu olduğu hissine kapılmış.O kadar sevgi ve şevkatle yaptıklarına katlanırmış ki , bundan zevk aldığını düşünmüş.Bence aşktada bu böyle aşık insan acı çekmekten zevk alıyordur ne kadar kabul etmesede.
acı veren ne varsa unutubilmeli insan.zorların en zorudur belki sevgiliyi,yari unutmuk ama hayat devam ediyor ve hayata inat sevilene inat dimdik ayakta durmalıyız.sevgi ve saygılar...