Aydın(lık)Yandı

• 19 Ağustos 2008 Salı 14:17:56

Üstünde yazdan kalma ince bir gömlek.
Tane tane yağan beyaz.
Elleri üşüdü,
üşüdüde ince ince saplandı bıçak gibi bir ayaz.
Durup düşündü seneler öncesini ve kulaklarında paslanmış haykırmalar . Ayazın ellerini kestiği güne zıt bir gündü. Oysaki nede heyecanlıydı,hayalleriydi bir yerde herbirinin tek tek uğruna türkülerini söyleyip şiirlerini yazdığı Sivas.Sivasın güzel insanları,anaları,çocukları,çocukların babaları.Hepsi birer düştü, hepsinin hayali bir bir suya düştü.Hayalleri suda boğulamayanlar o gün güpegündüz cayır cayır yanan ateşte masum canlarını verdiler.Mevzu bahis olay ve olayda bahsi geçen insanlar seneler önce aslında çokta değil 93’ün cıvıl cıvıl neşeli ama bir köşesindede sinsi bekleyen cehennemin gününe uyandılar.Kimisi akşama hazırlanıyordu söyleşiler yapıyordu.Bir köşesinde resmini karakalemle kağıda döktürüyordu,kimisi akşam üstü bir kahvede iki tek atıyordu.Döndüklerinde Madımak’ın etrafı sessizdi.Bir kaç saat içinde gözleri kan bürümüş örümcek ağlı beyinlerin onları katletmelerini çaresiz seyrettiler.Ateş topları pencereleri bir bir kırıp geçti.Kaçan kaçtı kaçamayanın kanı zehir dolu bir ağıza şarap olarak sunuldu..Dostları yoktu belkide herşey o mazide bir bir gömüldü.Uğruna türküler yazılan Sivas mimlenip sustu.Katliamı yapanlar yanık ceset kokusunu evinde kustu ve huzuruyla uyudu.Uyudumu orasıda meçhul.
Terör diyoruz ya terör aslında içimizde ,terör aslında beynimizde,geliştiremediğimiz zihinlerimizde.Kızıp küfrettiğimiz düzene asıp parlak beyinleri yok ederek geriledik aslında.Her Türk’ün miilletim demesi yok artık milletim diyenleri seneler önce bir bir gömdük.Şimdi bencil zihniyetin elinde yoğurulup susuyoruz.Susuyoruz çünkü pişmanız.Elimiz kolumuz bağlı.Kendin ettin kendin buldun politikası içlerimizdeki yada içinizdeki yada içlerindeki.Din ardına sığınılmış yokediciler itti bizi karanlığa.
Aslında çok şeyler daha yazmak istesede bu parmaklar bir yerden sonra susar.Adamda öyle yaptı kaçtığına pişman oldu yenik düştü ateşe.Gözleri nemli sürdü arabasını bir daha gelmemek üzere katledilmiş ,yokedilmiş ,haritadan kendini silmiş Sivas’a.İnsanlık yanarken o gün Aydın(lık)ta yandı karanlığa yenildi...
Giderken zihninde susmayan seslerinide sürükledi peşisıra......Çaldı apansız kasedinin türküsünü....

"madımak yanar durur,
yüreğim kanar durur,
gönül verdiğim halkım,
ateşle oynar durur. "

"madımakta kavruldum,
yüreklere savruldum,
daha yolum vardı da,
yana yana yoruldum. "

Bugün 2 Temmuz değildi ama hergün ateşe yürüdüğümüzü sayarsak.Ne vakit yazsam yeriymiş gibi geldi...

julıet/KuPa K1z1