“Yüzüne Tükürsen Yağmur Yağıyor” Derler

Kimi zaman üzülerek ya da gülerek, acınası durumlara düşen insanları görebilmek mümkün!
Belki diyeceksiniz ki, “olabilir, bunlar her zaman olmuştur ve olacaktır da!”
Aslında haklısınız.
Bazı dengesiz, insanlar var ki, nasıl davranacağını, nasıl konuşacağını bilmez.
Kasıntılı duruşlar, patavatsız, ukala söylemler, incitici cümleler ve daha neler neler…
Bazen cevap vermek istersiniz, o zaman daha da celallenirler, en iyisi “boş ver, ne derse desin!” diyerek oradan ayrılma yolunu seçersiniz.
Eli, ayağı, gözü, kulağı farklı yönlerde hareket eder, söyledikleri, yaptıkları farklılık gösterir.
Hele birkaç kişi gördüler mi etraflarında, tamamdır işleri.
Bu türler de, bazılarının gözünde adam yerine konur, güzel mevki ve makamlar verilir.
İnanmıyor musunuz?
İsterseniz, şöyle birkaç dakikalığına düşünün bakalım.
Kimlerle beraber oturup kalkıyorsunuz, çalışmak zorunda kalıyorsunuz, kimlerle konuşuyorsunuz, kimlerle konuşmak zorunda kalıyorsunuz?

Bazı insanların temiz giyimi, düzgün konuşması, mütevazı görünümü insanları aldatıyor olabilir.
Bir konuşmaya başladılar mı, ne dediğini bilemez, ilerisini, gerisini düşünmez, kim alınır, kim sevinir hesap edemezler.
Bazı insanlar vardır, Nasrettin hoca misali, giyim kuşamıyla karşılanır, ama fikirleri ve düşünceleriyle uğurlanır.
Peki, tam tersi durumlar yok mu?
Elbette var, hem de en alasından!

Yalnız gözyaşı dökebilen insan anlayabilir, bazı şeylerin kıymetini, hikmetini!
Ağlayabilenler ağlar, ağlayamayanlar ağlar gibi yapar.

İnsanlar birbirlerini tanımadıkları için severler ve bazen başka şeylerle karıştırırlar.
İnsanlar birbirlerini tanıdıkça nefret ederler ve sevmezler.

Bazı insanlar vardır, ne göründükleri gibidirler, ne de oldukları gibidirler.
Yapılması gereken, nasıl çamura basarak üzerimize sıçratmamaya dikkat ediyorsak, işte bu bazı çamur insanlardan da mümkün olduğu kadar uzak durmak gerekiyor.

Bazı insanların mevki, makam, konum, işgal ettikleri koltuklarından ziyade, o insanın şahsını ve kişiliğini tanımak yetiyor da artıyor bile.

Maalesef yağcı, yalaka, dalkavuk, riyakâr, "yüzüne tükürsen yağmur yağıyor" diyebilecek insanlar, birçok yerde revaçta, ilgi görüyor ve toplumda birçok yerleri işgal edebiliyorlar.

Bazen “nereden tanıdım seni, nasıl arkadaş olduk, seni nasıl dost bildik!” dediğimiz, o güne belki de lanetler okuduğumuz insanlar ve zamanlar yok değil.
Ne söylediklerini bilmeyen, atıp tutan, ahkâm kesen insan çokça var çevremizde.
Boş teneke misali etrafını rahatsız eden, her şeyi ben bilirim ayaklarına yatan, övülmekten hoşlanan, birkaç kişiyi yan yana gördüğünde, konuşma, nutuk atma duyguları kabaran, insanları alaşağı etmenin kendisini sonsuz keyiflendiren çok insan var.
En kısa zamanda böyle insanlarla irtibatı ve ilişkiyi bitirmek gerekiyor, bazı şeylere mal olsa da…

Kimse kimseden daha çok akıllı değildir.
Kimse ne çok aptaldır, ne de çok akıllıdır.
Sadece bazıları akıllarını daha iyi kullanırlar,
Bazıları çok kötü kullanırlar.
Aklını az kullanan var, çok kullanan var.
Kendini dünyanın en akıllısı sanan vardır, aklını başkalarına kiralayan vardır, yani aptal olan vardır.
Her haliyle insan, çok özel bir canlıdır ve yarıştığı tek rakibi insandır ve de kendisidir.

Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com