KIYMETSİZ KIYMETLER

• 10 Temmuz 2016 Pazar 16:40:18

KIYMETSİZ KIYMETLER
Zaman cüzlere ayrılmış. On iki ay ve dört mevsim; aylarda haftalar haftalarda günler günlerde saatler ve saniyeler… Bunlar takvimde ve saat denen mekanizmada hep izafi birer kavramdan ibaret. Peki ya nedir zaman?
Yaşanan günün içinde midir yoksa yaşadığın yaşayacağın anlar mıdır? Bana göre şuandır. Epiküryen değilim belki ama yaşanacak tek an şuandır. Geleceğin –ki bizim geleceğimiz ne kadar sürer bilemiyoruz- ne önemi var ki bizim için. Geçmişte yaşamanın ne manası var. Zaman o kadar hızlı ki o kadar kıldan ince kılıçtan keskin ki geçtiğini dahi anlamıyoruz. Öyleyse neden şuanı yaşayamıyoruz. Fırsatımız varken neden yanlışlarımızı bugün şuan düzeltemiyoruz. Neden öteliyoruz? Senet mi imzaladık? O gün geldiğinde durup arkaya bakmaya bile fırsatımız olamayacakken şuan geçmişimize lanet edip keşkeler sıralamak yerine neden şuan elimizden gelenin en iyisini yapıp kendimiz için iyi bir şeyler yapmıyoruz? Var olan anlarımızın kıymetini ölüm bizi bulana dek anlamıyoruz.
Zamanımızı öyle çeşitli parçalara böldüler ki vakitlerimizi çaldılar bizden ne farkındayız gittiğimiz felaketin ne de umurumuzda. Bir de boş vakit diye bir kavram çıkarttılar hayatımızda! Öyle ki o boş vakitler ne lanetler barındırır içinde. Biz yaşadığımız anı değerlendiremeyen insanlarız. Hele bir de yarın yaşayacağımız kesinmiş gibi yarına bırakıyoruz. Hiçbir şey yapmadan vakitleri boşa geçiriyoruz. Oysa o boş denilen vakitler ki geçmek bilmez. Vakit vakit içinde, anlar zamanlar içinde geçmez. Hâlbuki bir iş edinse insan, ya fikr ile ya zikr ile değerlendirse zamanını. İnsan bilmez ki zaman bir işle geçiştirilemez ancak değerlendirilebilir. Bilse ki zaman değerlidir. Bilse ki değişen zaman kavramının aslını, bizim vaktimizin aslını alaturka saatlerin oluşturduğunu. Farkına varabilseydik eğer bizden çalınan seher kızılı kuşların sesini belki böyle geçmezdi boş vakit diye söylenen anlar. Birde en acısıdır ki boş vakit diye belirledikleri anlarda kitap okurlarmış. Kitap boş iş midir ki boş vakit olarak adlandırılan saatlerde okunsun? Okumak bu kadar geçiştirilecek bir iş midir? Boş vakit dediğin şey aslında senin değerlendirmesini bilemediğin anlardan ibarettir ki o anlar hiçte boş değildir. Zerrelerinden deryalara dalmaktır. Varlığındaki ufukları fark etmektir. Böylesine mühimken geçen zaman, geçiştirilen an, değeri yok sayılan neyin kıymeti kalır ki.
Budur işte elde kalan bize kıymetini bilemediğimiz anlarda kıymetsiz işler yapmak.
ÜMMÜHAN KORKUT