Kimseye anlatamıyorum ben.Sevgimi amacımı. Ön yargıyla tehdit ediyorlar beni. Küfür ediyorlar bana.Halbuki yaptığım tek şey, sevdiğimi kazanabilmek için çırpınmak denizde.Ama ben yüzme bilmiyorum. Çırpındıkça batıyorum dibe. Birde benim penceremden baksan, kendine. Arkasında rutubetlenmiş duvarların kirli pis odamın penceresinden bahsediyorum. O pencere güzelleşiyor seninle. Arkasındaki o pis oda kokmuyor. Birde bu pencereden baksan sevgime. Ağlamıyorum. Ama hıçkırıyorum ansızın. Ciğerlerim yanıyor yüreğimle. Hayat anlamsız geliyor. Ne kadar çok keşkem var. Düşündükçe onları hayat anlamsız geliyor. Pişman oluyorum, bedelini fazlasıyla ödüyorum, özür diliyorum. Ama hayat iyice vuruyor yüzüme. Zamanında yaptığım o zamansız şeyleri.
Ama ben utanmıyorum. Yanlış bir şeyde yok. Niyetim kötü değil. Sadece sevdiğimi istiyorum. Ama üç yanlışım bir doğrumu çekip götürüyor benden.Sınav zaten dört soru. Yanlış işte senin pencerende. Şanssızım ben gene. Bu sınavım kötüydü. Verir misin yüreğime bir hak daha? Ama bu sefer bir doğru üç yanlışı götürsün. Tamam mı? Sen doğrum ol sil yanlışlarımı .Şimdi diz çöküp hıçkırarak soruyorum. Cevabını bile bile. Ümit işte. Verir misin yüreğime bir hak daha?