KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
17 AĞUSTOS DÜZCE DEPREMİ
17 AĞUSTOS DÜZCE DEPREMİ
Şiirin Hikayesi
17.Ağustos,
Aklın mantığın , izanın durduğu
Vicdanların sızladığı , İnsanlığın ağladığı
Göz yaşlarının oluk ,oluk aktığı kanadığı gün
--------------------------------------------------------------------------------
17 AĞUSTOS 1999 DÜZCE DEPREMİ
FERYAT FİGANIN ACININ ARŞA YÜKSELDİĞİ KARA GÜN
17 ağustos Düzce depremi
Yakmıştı yürekleri
Yerle bir etmişti, tüm evleri ,daireleri
Deprem yutmuştu adeta tüm şehri
Ayırmış tı biri birinden sevenleri
Kedere, yasa, göz yaşlarına gark etmişti
Ulus olarak inan bizleri.
Kimi verilere göre 17 bin
Kimi verilere göre 25 bin ölü
Yüz bin yaralı
Ulus ayakta, !!.........................
Korku , deşehşet ölü sayısı
Her saniye, her dakika artmakta
Kabuslar yaşanıyor, ciğerler yanıyor
Yürekler kanıyor,
Koşmuş halk yardıma
Kadın kız çocuk demeden
Yaralar sarılıyor.
Sahipsiz cenazeler kokuyor.
Binalarının enkazları altında
İmdat, çığlık sesleri yükseliyor
Kol bacak, kafa kopmuş vaziyette çıkıyor.
Bir Kerbela vakası, bir acı yaşanıyor
17.Ağustos,
Aklın mantığın , izanın durduğu
Vicdanların sızladığı , İnsanlığın ağladığı
Göz yaşlarının oluk ,oluk aktığı kanadığı gün
17.Ağustos!!..
Ocakların söndüğü,taze körpe bebeklerin
Can çekiştiği, o gece evlenip, kınalı elleri ile
Mutluluğa koşan kalpleri ile
Gerdeğe giren gençlerin, ölüme gittiği gün
17.Ağustos, Allah, Allah , seslerinin yükseldiği
Feryat, figan, acı göz yaşı korku ,
Çaresizliğin kimsesizliğin dehşetin
Arşa yükseldiği
Mahşerin dolu, dolu yaşandığı gün
======ÜZGÜNÜM==============
Allah bir daha öyle bir gün yaşatmasın ..
Geçmişini unutan kaybetmeye mahkumdur ..
Unutmayıp sürekli hatırlayıp ders çıkartanlar daima kazanırlar..
ULUSUMUZUN TÜM İNSANLIĞIN
TEKRAR BAŞI SAĞ OLSUN DİYORUM
ÖLENLERE ALLAHTAN RAHMET, YARALILARA ACİL ŞİFALAR
DİYORUM
YILLAR GEÇMESİNE RAĞMEN HALA O TRAVMAYI KORKUYU YAŞAYAN
CANLARIN OLDUĞUNU BİLİYORUM
GERİDE KALAN SEVENLERE SABIRLAR DİLİYORUM
SAYGILARIMLA
17.AĞUSTOS. 2008.
____ŞAİR 67_____
ALİ CEMAL AĞIRMAN
YORUMLAR
Sevgili Dost;
O kara günü "tam merkezinde" yaşayanlardan biri olarak; çok derinlerde yaşadığımız duyguların "depreşmesine izin vermeden" yazdıklarını okudum.. Bazı şeyleri anlatmak "yaşamaktan zordur" Allah bir daha yaşatmasın.. Lakin "unutkanlık" hastalığına tutulmamak adına bunların gündem de tutulması gerekiyor.. Kalemine sağlık
17 AĞUSTOS GÜNÜNÜ BEN DE İZMİTTE YAŞADIM.KÜÇÜK BİR KIYAMET GİBİYDİ.DUVARLAR ÇATIRDAYIP,YERALTINDAKİ KORKUNÇ SES KULAKLARIMIZI SAĞIR EDERKEN,ALLAHIM BİTSİN ARTIK ÖLECEKSEK ÖLELİM DEDİM KENDİ KENİME.ÇOK ŞÜKÜR BİZ ÖLMEDİK.AMA AKRABALARIMIZ ARKADAŞLARIMIZ...:( ASLINDA HİÇ FARKETMEDİ OGÜN VERDİĞİMİZ DEPREM ŞEHİTLERİ...HERBİRİ SANKİ KANIMIZDAN CANIMIZDAN BİRİLERİYDİ..ALLAH HEPSİNE RAHMET EYLESİN.VE ALLAH BÖYLE BİR FELAKETİ DÜŞMANIMA BİLE VERMESİN..AYRICA DEPREM DEĞİL CAN ALAN ÇARPIK VE KAÇAK YAPILAŞMA...VE HALA DERS ALINMADI..
