Hayatın İçinden !
Hayatın İçinden !
Ah ! be hayat,hayatım…
Hayat çok acımasız,gerçekten.Her şeye rağmen yaşanan bir dünya.Hayatın her dakikası,her saniyesi bir oyun.Biz bu oyunun içinde yaşamaya çalıştığımız kocaman bir dünyadayız.
Bazen gereksiz şartlar,kurallar,yaşam tarzları hayatı bize zorlaştırmakta.Toplumla birlikte yaşanası kurallar.
Ben hayatı bazen esen bir rüzgara benzetiyorum.Bizi oradan oraya alıp savuran kocaman bir kasırga.Biliyor musunuz? Bazen de bir gemide yolculuk eden,okyanusun ortasında çaresizce kalan yaşam savaşı veren.Zor bir hayat.Ya da bence zor.Ya da kolay.Mutluluğu yakaladığımızda ;ah! ne güzel dünya dediğimiz,sevinç duyduğumuz,yaşanası güzel bir dünya.Mutsuzluğu yaşadığımızda ise ; ne kadar acımasız bir dünya diye hayıflandığımız,yaşamdan ürktüğümüz bir dünya.
Bence hayatın en acımasız yanı yalnızlık.Bir türlü içimden çıkaramadığım gün be gün hep yanımda olan o .Benim tatlı belam.Beni hiç terk etmeyen güzellik,gerçek dostum,sırdaşım arkadaşım,sevgilim her şeyim.
Hayat ağlamaktır,gözyaşı dökmektir.Kimseler görmeden için için ağlanan yalnızlık.Bekleyip de umut ettiğin şeyi bulamamak ,gerçekleşmeyen hayallerin seni yiyip bitirmesi.Hayat bu işte!
İnsan kendi kendine yetmiyor,yetemiyor.Ne yapsan nafile. Can taşıyorsun,yaşıyorsun.Hayata ayak uyduruyorsun.Yeri geliyor kırılıyorsun,incecik bir dal gibi,kimin umurunda.
Hayatın; işte! öyle bir şey diyebileceğim kadar güzellik taşıyan bir yaşam,ya da kelimelerle bile anlatamayacağım kadar çok güzel bir şey olmasını dilerdim.
Hep içimde taşıdığım, güzelliğine inandığım, tertemiz sevgim kadar gerçekten dolu dolu bir hayatım olsun dilerdim.Güzel bir şey diye yaşamı dillendirmek isterdim.
Gülmeyi, yaşamayı, nefes almayı o,nunla isterdim.Başımı yaslayacak, huzurum, güvenim diye güzel duyguları onunla hissetmeyi arzulardım.Her güzel şeyi; işte! böyle bir şey diye, o,nunla yaşamak ve yaşıyor olmayı isterdim.
Güneşin doğuşunu,kararan gökyüzündeki yıldızları onunla saymayı,mavi geceleri o,nunla düş
güzelliğinde yaşamayı .
Baharı,yazı,kışı tüm mevsimleri onunla geçirmeyi,onunla yaşamayı.
Hayat bir ders gibi, ya da bir sınav.Dersini başaramadığım,sınavdan geçer not alamadığım,hayat matematiği,çözemediğim işlemler.
Hayat notalarla yazılmış süslü bir müzik olsa.Kulağa hoş gelen, yaşanası, mutluluk dolu duygular, hisler.Konuşan, seni dinleyen güzel insanlar,çocuklar.Duygularım o kadar kalabalık ki; bu kalabalığın içinde sesimi duyuramayan yalnız ben.Sahi siz de hiç benim kadar yaşayıp yalnız kaldınız mı?Ama her insan yalnızdır bir nebze.Bazen de onun kadar güzellik yoktur.
Ben yorgunum,çok yorgunum.Uzaklardayım,gökyüzündeki yıldızlar kadar.Yaralıyım,acılarım kalbimin bir köşesinde saklı.Hiç bilinmeyen benle yaşanmış acılar hüzünler.
Ben bir hayal dünyası mı arıyorum?Mavili bir dünya.Düşlerle örtülü bir güzellik.
Bir tek sevgi.İçimde yaşayan, hep benimle olan ,Yüce Rabbim’in eşsiz sevgisi.
Hayat her şeye rağmen güzel.
Çocuktum ,büyüdüm.Hayatın içinden.
I don’t know !
YORUMLAR
hayat iki tekerlekli bir bisiklet gibidir. Üstünde durmak istersen pedalleri çevirmen gerek. ( çok eskiden küçük küçük sözler yazardım, böyle bir söz ilham olmuştu şimdiye bu yazıyı okuyunca yeniden aklıma geldi, bende içimden geçen hayatı yazayım dedim :)) Evet bazen durulacak, bazen de düşmeyi göze alacak riskleri var bu hayatın. Her ne olursa insan tabiatında ve belki de bütün canlılık aleminde bir kural " ne olursa yaşamayı göze aldığın ölçüde yaşarsın, yaşadığın ölçüde mutlu olursun "
Hayatta yalnız olmayı yada yalnız kalmayı biraz da bizim seçimlerimiz belirlemez mi? Senin hayatın senin yaşamındaki hüzünler seni diğer insanlardan uzaklaştırabilir yada yakınlaştırır. İnsan yalnız yaşayamayan bir varlık, kendi içinde her ne kadar yalnızlık olsa da yalnız kalmayı dilese de onun içindeki cevher hep bir dost arar. Bu bir sevgili olabileceği gibi çok daha uç bir noktada bir düşman dahi olabilir. Kendi yaptığı yanlışı yada doğruyu söyleme gereği duyan ve söylediğinde seninle aynı fikirde olmayacağını bilsen dahi sana anlayış gösteren bir insanın varlığı... Hayatı güzel kılan. Yaşanılası kılan budur belki de. Yalnızken kurduğun hayalleri kendi kendine konuşmak hiç bir zaman bir başka insanın yerini tutamayacak.
Bir insan yalnız olmayabilir, iki insan yalnızlık çekebilir... Olasılıklar hayatı mutlu da mutsuz da kılabilir. Hayata bakış açın mutluluğunu da belirler. Güzel bakan güzel görür, demişler bizde hayata ne olursa bir kere olsun durup güzel bakalım...
Tebrik ederim yazınızı. Hayatın içinden, hayata dair benden de
I lived and I know a little this life ( azıcık İngilizcem ile umarım bende anlatabildim)
fuzuliM tarafından 6/30/2016 3:32:07 AM zamanında düzenlenmiştir.
fuzuliM tarafından 6/30/2016 3:37:00 AM zamanında düzenlenmiştir.
canseven
çelişki içinde olan bir insana nasıl anlayışlı olunabilinir ki;
insanın içindeki cevher bir dost arar,
bence aramalıdır da,hayat hiç kimsesiz geçmez,bir dost,bir arkadaş,bir yaren...
uç nokta bile olsa bir düşman arayacağını hiç sanmıyorum.
yine de yazıma yorumunuzla renk kattığınız için teşekkürler..
güzel bakan güzellikler görsün,güzel yaşasın...