- 512 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Evveli Ebediyet
Dev binaların zerreler yığınına dönüstüğünü gördügünde herseyin topraktan var olduğunu vucut bulduğunu görmüş olursun
Topraktan geldik toprağa gideceğiz der cesine ısıklar yanıp sönüyordu bir variz bir yokuz dercesine
Her zerre aynı menzili teşfik ediyordu ama bunu görümsemek istemiyordu insanoğlu kalsın diyordu öylece
Ben kendime inanıyorum diyen bası bos serserilere inat güneş bir batıp bir doguyordu
Yankılaniyordu rüzgar sesi sokak köselerinde Adete bir hicliği betimliyordu o Uğultudaki derinlikte
Cebelleşmeyin diyordu artık dünya Zevkine dalıp gidenlere o bir Yağmur tanesi kadar genis olan pencerede.
Fuat Gumustas
YORUMLAR
Ya Halim!
Sen ki cezalandirmakta acele etmez af yolunu tutarsin
Sen ki karsima gazabindan çok rahmetini çikarirsin pisman
olayim diye firsat tanirsin
Sen ki nefsimdeki zillet karanliklarini incitmeden temizlersin
Mahcup olmayayim diye eksikliklerimi örtersin
Sen ki her nefesi tatli bir dokunus eyleyip beni nezaketle
yasatirsin
Gaflet ve unutkanligima rahmetinin tebessümüyle bakarsin
Sonsuz hilmine siginirim amin..