ŞEFAAT

• 28 Haziran 2016 Salı 02:50:08

Yine Sahiheyn ve Tirmizi’nin Ebu Hureyre’den kaydettikleri bir rivayet soyledir: "Biz bir davette Resulullah ile beraberdik. Ona sofrada hayvanin on budu(n dan bir parca) ikram edildi. Bud hosuna giderdi. Ondan bir parca isirdi ve:
"Ben Kiyamet gunu ademoglunun efendisiyim! Acaba bunun neden oldugunu biliyor musunuz? (Aciklayayim:) Allah o gun, oncekileri ve sonrakileri tek bir duzlukte toplar. Bakan onlara bakar, cagiran onlari isitir. Gunes onlara yaklasir. Gam ve sikinti, insanlarin tahammul edemeyecekleri ve takat getiremeyecekleri dereceye ulasir. Oyle ki insanlar:
"Icinde bulundugumuz su hali gormuyor musunuz, sizlere sefaat edecek birini gormuyor musunuz?" demeye baslarlar. Birbirlerine:
"Babaniz Adem var!" derler ve ona gelerek: "Ey Adem! Sen insanlarin babasisin. Allah seni kendi eliyle yaratti, kendi ruhundan sana ufledi. (Butun isimleri sana ogretti). Meleklerine senin onunde secde ettirdi. Seni cennete yerlestirdi. (Allah katinda itibarin, makamin var.) Rabbin nezdinde bizim icin sefaatte bulunmaz misin? Bizim su halimizi, basimiza su geleni gormuyor musun?" derler. Adem aleyhisselam da:
"Bugun Rabbim cok ofkelidir, daha once bu kadar ofkelenmedi. Bundan sonra da boylesine ofkelenmeyecek. (Esasen sefaate benim yuzum yok, cunku, cennette iken, Allah) beni o agaca yaklasmaktan men etmisti. Ben, bu yasaga asi oldum. (Ben cennette iken isledigim gunah sebebiyle cennetten cikarildim. Bugun gunahlarim affedilirse bu bana yeter). Nefsim! Nefsim! Nefsim! Benden baskasina gidin, Nuh aleyhisselam’a gidin!" diyecek. Insanlar Nuh aleyhisselam’a gelecekler:
"Ey Nuh! Sen yeryuzu ahalisine gonderilen resullerin ilkisin. Allah seni cok sukreden bir kul (abden sekura) diye isimlendirdi. Icinde bulundugumuz su hali gormuyor musun? Basimiza gelenleri gormuyor musun? Rabbin nezdinde bizim icin sefaatte bulunmaz misin?" diyecekler. Nuh aleyhisselam da soyle diyecek:
"Bugun Rabbim cok ofkelidir. Daha once hic bu kkadar ofkelenmedi, bundan sonra da boylesine ofkelenmeyecek! Benim bir dua hakkim vardi. Ben onu kavmimin aleyhine (beddua olarak) yaptim. Nefsim! Nefsim! Nefsim! Benden baskasina gidin. Ibrahim aleyhisselam’a gidin!" diyecek. Insanlar Ibrahim aleyhisselam’a gelecekler:
"Ey Ibrahim! Sen allah’in peygamberi ve arz ahalisi icinde yegane Halilisin, bize Rabbin nezdinde sefaat et! Icinde bulundugumuz su hali gormuyor musun?" diyecekler. Ibrahim aleyhisselam onlara:
"Rabbim bugun cok ofkeli. Bundan once bu kadar ofkelenmemisti, bundan sonra da bu kadar ofkelenmeyecek. (Sefaat etmeye kendimde yuz de bulamiyorum. Cunku ben) uc kere yalan soyledim!" deyip, bu yalanlarini birer birer sayacak. Sonra sozlerine soyle devam edecek:
"Nefsim! Nefsim! Nefsim! Benden baskasina gidin! Musa aleyhisselam’a gidin!" Insanlar, Hz. Musa aleyhisselam’a gelecekler ve:
"Ey Musa! Sen Allah’in peygamberisin. Allah seni, risaletiyle ve hususi kelamiyla insanlardan ustun kildi. Bize Allah nezdinde sefaatte bulun! Icinde bulundugumuz hali gormuyor musun?" diyecekler. Hz. Musa da:
"Bugun Rabbim cok ofkelidir. Daha once boylesine ofkelenmedi, bundan sonra da boylesine ofkelenmeyecek. (Esasen Rabbim nezdinde sefaate yuzum de yok. Cunku) ben, oldurulmesi ile emrolunmadigim bir cana kiydim. (...Bugun ben magfirete mazhar olursam bu bana yeterlidir.) Nefsim! Nefsim! Nefsim! Benden baskasina gidin! Hz. Isa aleyhisselam’a gidin!" diyecek. Insanlar Hz. Isa’ya gelecekler ve:
"Ey Isa, sen Allah’in Peygamberisin ve Meryem’e attigi bir kelamisin ve kendinden bir ruhsun. Ustelik sen besikte iken insanlara konusmustun. Rabbin nezdinde bize sefaat et! Icinde bulundugumuz su hali gormuyor musun?" diyecekler! Hz. Isa aleyhisselam da:
"Bugun Rabbim cok ofkeli. Daha once bu kadar ofkelenmedi, bundan boyle de hic bu kadar ofkelenmeyecek!" diyecek. -Hz. Isa sahsiyla ilgili bir gunah zikretmeksizin- (Bir baska rivayette:) "(Beni, Allah’tan ayri bir ilah edindiler. Bugun bana magfiret edilirse bu bana yeter!") Nefsim! Nefsim! Nefsim! Benden baskasina gidin! Muhammed aleyhissalatu vesselam’a gidin!" diyecek. Insanlar Muhammed aleyhissalatu vesselam’a gelecekler, -bir diger rivayette: "Bana gelirler!" denmistir- ve:
"Ey Muhammed! Sen Allah’in peygamberisin, butun peygamberlerin sonuncususun. Allah seni gecmis-gelecek butun gunahlarini magfiret buyurdu. Bize Rabbin nezdinde sefaatte bulun. Su icinde bulundugumuz hali gormuyor musun?" diyecekler. Bunun uzerine ben Ars’in altina gidecegim. Rabbim icin secdeye kapanacagim. Derken Allah, benden once hic kimseye acmadigi medh u senalari benim icin acacak (Ben onlarla Rabbime medh u senalarda bulunacagim). Sonra:
"Ey Muhammed basini kaldir ve iste! (Istedigin) sana verilecek! Sefaat talep et! Sefaatin yerine getirilecek!" denilecek. Ben de basimi kaldiracagim ve: "Ey Rabbim ummetim! Ey Rabbim ummetim! Ey Rabbim ummetim!" diyecegim. Bunun uzerine:
"Ey Muhammed! Ummetinden, uzerinde hesap olmayanlari cennet kapilarindan sagdaki kapidan iceri al! Esasen onlar diger kapilarda da insanlara ortaktirlar!" denilecek."
Resulullah sonra soyle buyurdular: "Nefsim kudret elinde olan Zat-i Zulcelal’e yemin olsun. Cennet kapisinin kanatlarindan iki kanadinin arasindaki mesafe Mekke ile Hecer arasindaki veya Mekke ile Busra arasindaki mesafe kadardir."