KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 744 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
TARİHİ BELIRSIZLERDEN
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Bugün ayın kaçı,hatta hangi aydayız hangi haftadayız hangi gündeyiz onu dahi bilmek istemiyorum.
Ne konuşmak ne gülmek ne ağlamak ne bağırmak ne gezmek ne yemek yemek ne anlatmak-anlaşılmak ne de insanlarla muhatap olmak gelmiyor içimden.
Bir tane ucu bucağı olmayan bir boşluğun üzerime bulaşması hali var üzerimde.
Ben kimse değilim,kimseler gibi de değilim,kimseyi de istemiyorum.Hatta kendimle bile çok muhatap olmuyorum.
Bile isteye acı çekiyorum,cektiriyorum zayıf olan yönlerime.Sorarsan ele avuca gelir güçlü bir yanımda yok ya neyse.Artık benim sorunum neyse kendimle?
Ne benim derdim? Niye bu kendime olan dusmanligim?Herkesten çok kendime zarar vermeye çalışıyorum.Üstüme üstüme geliyorum.Bunaltiyorum
kendimi.Duymak istemediğim şeyleri söylüyorum kendime.Yapmak istemediğim şeyleri yaptırıyorum.
Kendimle ne alıp veremediğim var bir türlü çözemiyorum.Ne mutluyum şu hayatta ne de mutsuz.Ne guldugume ne de agladigima bakmasın kimse.Hiçbiri gerçek değil.
Içimde nedense bir panik hâli var.Kötü şeyler bekliyorum.Ve de kendimden.
Çünkü bana göre benden daha kötü ve zararlı kimse yok bu hayatta.
Ben YORGUNUM.Çok yorgunum.Ve bu yorgunluğun gezip tozmakla bir alakası yok.
Biraz beklemekten yoruldum biraz aglamaktan biraz olmamasından.Daha kötüsü bunların yaşanmamış olmasi da beni dinlendirmiyor.
Böyle genel bir ruhsuzluk benimkisi.
Çok bitik bir duygu.
Umarım benden başka böyle düşünen insanlar yoktur.Çünkü ben çok zor dayaniyorum.Hatta dayanamamanin esigindeyim.Kimse dokunmaz benim bu yalnizligima.Dokunmalarinida beklemiyorum aslında.
Alıştım bu yalnizlikla hiclik arasinda duygulari alinmiscasina yasamaya...
YORUMLAR
Garip bir hal ! Çöküntüler içinde uzandığımız dal,-ne tuhaf- sancılarımız arttığında ucunu sıkıca tuttuğumuz ; ama ansızın bir dürtüyle, kendimizi o daldan aşağıya attığımız haller..
Cebelleşiyoruz ! Ömrümüz uzadıkça uzuyor , ama kendimizi bulduğumuzda an’ ne çabuk yok oluyor avuçlarımız arasında. Kim kadar hiç’; her’şey kadar çokmuşuz.
Ayaklarımız bir cesedi oradan buraya taşıyor. Toprak gölgemizi hç'leştirirken ruhumuz bedenimizle oynuyor. Ve son oyunda sobelenen biz ,hiçleşmekti sadece derdimiz….
Tebrikler
saygılar
beren yılmaz tarafından 6/25/2016 5:48:39 AM zamanında düzenlenmiştir.
Normal bir yazı, ancak harf ve yazım hataları var. Selamlar
Noldu bu gönlüm noldu bu gönlüm
Derd-u gam ile doldu bu gönlüm
Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm
Yanmada derman buldu bu gönlüm
Yan ey gönül yan yan ey gönül yan
Yanmadan oldu derdine derman
Pervane gibi pervane gibi
Şem'ine aşkın yandı bu gönlüm
Gerçi ki yandı gerçeğe yandı
Rengine aşkın cümle boyandı
Kendide buldu kendide buldu
Matlabını hoş buldu bu gönlüm
Sevad-ı azam sevad-ı a'zam
Belki oluptur Aş-ı muazzam
Matlah-ı canan matlab-ı canan
Olsa aceb mi şimdi bu gönlüm
Seyr-i billahtır seyr-i billahtır
Li maallahtır fena fillahtır
Ayinesinde ayinesinde
Gird-i sivayı buldu bu gönlüm
El fakru fahri el fakru fahri
Demedi mi ol alemler fahri
Fahrini fakrin fahrini fakrin
Mahv-u fenada buldu bu gönlüm
Bayramı imdi Bayramı imdi
Bayram edersin yar ile şimdi
Hamd-ü senalar hamd-ü senalar
Yarile bayram kıldı bu gönlüm
Hacı Bayram Veli
.
Yalnızlık doğanda varsa
Bu senin için bir hobidir
Yalnızlığından zevk alırsın..........
Yalnızlık ruhunda varsa
Bu senin için psikolojik bir sorundur
Yalnızlıktan bunalıma girip,hayata küsersin.........
Yalnızlık dünyanda varsa
Bu senin kaderindir...
Ve o zaman
Yapacak birşeyde yoktur....
Zorda olsa
Onunla yaşamayı öğrenirsin........
Uzun lafın kısası,
Yalnızlık anlatılmaz,
Yaşanır be arkadaş !!!
Yaşamayan anlamaz,
Yaşayınca anlarsın................
