Bugüne dek hiç futbol konusunda yazmadım, yazamam da. Çünkü bir konuda yazabilmek için, az buçuk da olsa, bilgi sahibi olmak gerek. Benim ise, hiç bilmediğim, hiç anlamadığım, hele de fanatik davranışları gördükçe, izlenmesi esnasındaki küfürleri duydukça, hiç suçu günahı olmayan analar sıklıkla anıldıkça, hele hele, sanki o küfür annesine iltifatmış gibi, hiç umursamayanları gördükçe, daha bir sevmeyip hatta nefret ettiğim bir konu…
Maç sonrası, bir hafta boyunca, gerek televizyonlarda, gerekse kişiler arasında, olmuş bitmiş bir şey için birbirini kırarak, suçlayarak, küfrederek yapılan yorumları, hep aynı tartışmaları gördükçe… Hele de evlerde dizilerle çakıştığındaki tartışmaları!..

Bilmediğin konuda, ne diye yazmaya kalkıştın madem diyeceksinizdir. Haklısınız ama ben karşılaşmalar, karşılaşmalardaki yanlışlar, teknik hatalar, oyuncular vb konusunda fikir beyan etmeyeceğim. Dediğim gibi hiçbir bilgim yok, dolayısıyla, fikrim de yok bu konuda…

Nedendir, ne oldu, ne kusurları var bilmiyorum ama sürekli Fatih Terim ve Arda lafı geçince, söylenmeleri, suçlamaları gördükçe, her maç sonrası kaybeden takım taraftarlarının, suçu hep hakemde görüşünü de gözlemlediğimden, konuyla pek alakası olmasa da, yıllar öncesinden aklımda kalan bir fıkrayı hatırladım. Affınıza sığınarak fıkrayı, biraz değiştirip biraz bezeyerek aktarmak istedim sizlere.

Fıkra bu ya; cennetteki erkekler, gürül gürül akan şarap ırmakları yanı sıra, kendilerine hiç azalmayan, sürekli aynı kalan büyük cinsel güç ve yüzlerce de birbirinden güzel huri verilişiyle, önceleri pek bir memnunmuşlar ama gel zaman, git zaman, sıkılmışlar… E her gün baklava börek yense bıkılır…

Oturup düşünmeye başlamışlar: Ne yapsak, nasıl bir değişiklik yapsak?.. Futbol da yok ki orada, oynasın ya da izlesinler de, bolca tartışarak zaman geçirsinler…

Cehennemdekiler ise, zaten hoşnutsuz, ne huri var, ne cinsel güç, ne de gürül gürül akan şarap ırmakları... Üstelik yanmanın dayanılmaz acısı!..

Cennettekilerin aklına bir fikir gelmiş, “Allahtan rica etsek de, futbol oynamamıza izin verse” diye. İçlerinden biri Allahın huzuruna çıkıp taleplerini dile getirmiş. Cennetlik olduklarından da, Allah kırmayıp izin vermiş. Cennettekiler cennettekilerle oynasa, tadı olmayacak; bu defa da, cehennemdekilerin de takım kurması için izin vermesini rica etmişler, onu da kabul etmiş Allah.

Cehennemdekiler bu haberi alınca çok sevinmiş, ne de olsa, bir maç süresince, yanmaktan kurtulacaklar…

Takımlar kurulmuş, hazırlıklar yapılmış, başlamışlar maça ama her defasında da, cennettekiler maç kaybediyormuş. Oysa dünyada ne kadar iyi, güçlü, golcü, meşhur, isim yapmış futbolcu varsa, hepsi cennetteymiş.

Cehennemde ise, futboldan anlamayan, hak yiyen, taraf tutan, maç satanlar varmış!..

Cennettekiler hırs yapmış, her defasında daha teknik, daha iyi, daha güzel oynuyorlarmış ama nafile, ne kadar iyi oynarsa oynasınlar, yine de yeniliyorlarmış…
Nedenini de bulamamışlar bir türlü.

Allah her şeyi bilen, görendir, doğrusunu O bilir, en iyisi gidip bir soralım deyip yine çıkmışlar Allahın huzuruna. Durumu anlatıp nedenini sormuşlar.

Allah’ın yanıtı: Haklısınız, en iyi futbolcular sizde, harika da oynuyorsunuz ama unuttuğunuz bir şey var. Hakemlerin hepsi cehennemde!..

Önce Allahtan, sonra da hakemlerden af diliyorum; bağışlasınlar beni lütfen…

Ama dedim ya fıkra işte…


p.r.alkan