BABAMA MEKTUP - 6

• 19 Haziran 2016 Pazar 01:40:15

............ BABAMA MEKTUP - 6

...... Canım babam, yokluğunda geçen bir BABALAR GÜNÜ yine geldi, çattı. Evet babam sensiz geçen bir yıl ve yirmi bir babalar günü. Her geçen yıl daha da büyüyen bir özlem ve yokluğunun yüreğimde bıraktığı acılı bir yirmi bir yıl geride kalmış. Ve o geçen yıllar bizleri de yıpratmış. Beller bükülürken, saçlar ağarmış.
...... Sensiz geçen bunca yılda ne sevinçler, ne acılar yaşandı da, içimdeki ne özlemin bitti, ne de yüreğimdeki acın dindi. Ben yaşlandıkça onlar tazelendi. Sanırım yaşayacağım her yıl bu böyle sürüp gidecek. Şimdi yanımda olsaydın da o ellerini öpseydim var ya.... neler vermezdim neler.
...... Daha önceki mektuplarımda söz etmiştim annemin hastalığından. Şükürler olsun şimdi eskisinden çok daha iyi. Sadece yaşlılığın neden olduğu ufak tefek ağrıları oluyor o kadar. Geçen yıl Nafiye’nin yanına gitmişti şimdi eve döndü. Onun sağlığının iyi olması bizleri de mutlu ediyor elbete. Çünkü gerçekten çok zor bir iki yıl geçirdi. Hani derler ya; gitti geldileri oynadık resmen. Ama şimdi gerçekten iyi. Bunun dışında benim ufak tefek sağlık sorunlarım dışında her şey güzel. Pınar torunun evlendi. Semra yengemler kendilerine bir ev aldılar. Bu olay beni fazlasıyla mutlu ettin. İnsanın kendi evi olunca yaşamı biraz daha olsun rahatlıyor ve kendini güvende hissediyor. ...ha bu arada senin deli dolu torunun Arda nasıl olduğunu biz anlamda eşinden ayrıldı. Biz bunun şaşkınlığını yaşarken Cezayir’de evlendi. Artık bir torun beklemeye başladık. Anlayacağın bazen üzüntüler tavan yaparken, bazen de sevinçlerimiz tavan yapıyor ve yaşam akıp gidiyor babam.
...... Efendim babam..! Ülke mi dedin? Onu hiç sorma be babam. Geçen yıldan bu yana tam bir kan gölüne döndü bu güzel ülkem. Canlı bomba katliamları yanında her gün onlarca şehit veriyoruz kirli bir savaş uğruna.
Yürekler anıyor, analar ağlıyor. Gencecik fidanlar toprak oluyor. Devleti yönettiğini zannedenler ise tam bir aymazlık içindeler. Kendi yaşam kalitelerini yükseltmek ve iktidarda kalma hırsları uğruna koltuklarına yapışmış oturuyorlar. Halk mı ne yapıyor? Halk yok ki babam.Onların fıtratında susmak ve katlanmak varmış.
Ülkede yaşan onca yolsuzluk, hırsızlık, işsizlik, açlık ve yoksulluk umurlarında bile değil. Eğitim tarumar olmuş, sağlık sistemi yıkılmış gören yok. Yolda el ele yürüyen gençler ve oruç tutmayanlar sözde ahlak ve din bahane
edilerek dövülürken, çoluk çocuk demeden tacizler ve tecavüzler ayyuka çıkmış ama ses yok. Açıkçası celladına aşık olmuş bir topluma dönüştük. Bu da beni ve benim gibi düşünenleri kahrediyor. Birazcık sesini yükseltip karşı çıkanları da en hafifinden " Vatan haini" yaftasıyla susturmaya çalışıyorlar.
...... "Oğlum bunları anladık ta sen ne alemdesin?" diye sorduğunu hisseder gibiyim. Doğrusunu istersen yorgunum be babam, gerçekten çok yorgunum. Yürek biraz duyarlı olunca yaşanan olumsuzluklar ister istemez
yoruyor insanı. Hele de o sorunlar karşısındaki çaresizlik ve çözümsüzlük girdabındaki mücadele gerçekten yoruyor beni. Bana " Takma kafana her şeyi. Biraz da kendi huzurunu düşün." deme sakın. Bu asla ve asla olası değil. Bütün bu olumsuz koşullar içinde benim dinlenmem ve huzura ermem ancak senin yanına geldiğim gün olur. Olur da o da ne zaman olur? İşte bu da ayrı bir sorun.
...... Neyse babam yine sözü fazla uzattım gibi. Sözlerimi bitireyim ve ver o güzel ellerini öpeyim. Babalar günün kutlu, yattığın yer hep ışıklı olsun.

.............Oğlun Selamettin 19.06.2016