Dünyaya ,gelişiminden sonra bir çok şey bilinçaltımıza depolanır.
Anne babanın ,tavrı sevgisini ,daha anne karnındayken algılanır.
Söylenen herşey,öğrenilenler verilen korkular,gelecekte ki bizi var eder.
Yedisinde neyseyetmişin de o derler ya işte o yedi sene zaten kişilik gelişimin merkezidir.
Bilinçaltı bilgisayarı, programı almış ,verileri kaydetmiştir bile.
İnsan farkında olmadan yola devam eder,ta ki kendini irdeleyip yaşadıklarının nedenini araştırsana kadar,bilinçaltı hayatımıza benzer olayları verir durur.Geri dönüşüm programı gibidir.
Ölmeden ,ölmek, bu olsa gerek diye düşünmekteyim.
Yaşadıklarımın merkezini ve yüklenen veriyi bulup silmek (farkında olmak,affetmek gibi)
Bu verilerle oluşan korkularımızı,ön yargılarımızı,ve diğerlerini sildiğimiz de yeniden doğarıza ve hayatımız değişir.
İnsanlar da bu yük olan programlardan arındıkça değişir,düşüncesi bakış açısı farklılaşır .
Kendini irdelemeyen farkına varmayalar ise,yedisinde neyse yetmişinde de o olarak kalırlar.
Kendinin ve yaşadıklarına farkındalıkla bakanlar ise değişirler.Bebekken doğduğunda ki saflık ve sevgi güzelliğine erişirler.