Eski Yargıtay Başkanı Sami Selçuk’un 1999 yılı eylül ayında yaptığı "Açış Konuşması" herkese/hepimize hem bir hukuk dersi verecek kadar derinliklidir hem de çok çarpıcı gözlem,tespit ve kanaatlarla doludur.
Bir ufacık kitap olacak kadar da uzundur konuşma...
Defalarca okuma şansım oldu.
Her okuduğumda çok yararlandım,çok şey de öğrendim!
Akşamdan beri tekrar karıştırırken,aşağıya tırnak içine aldığım bölüme takıldı kafam:
-Mussolini,Hitler,Stalin,Franco yalnızca milyonlarca cana değil,insanlığımıza,onurumuza da kıydılar.Kendi akıllarının ürettiği tek gerçeği topluma dayatarak,kendilerinden menkul yol göstericiliği benimseyerek,toplumsal olayların/olguların kişilere,aktörlere teslim olmayacak kadar karmaşık olduğunu düşünmediler....
Ve bu bölümün sonunu da Montesguieu’dan bir alıntıyla bağlar.
-Bir meyve koparmak için ağacı devirdiler.
Evet burası ilginçti.
Aklıma gençliğimizde Kampuçya’yı(Şimdi Kamboçya olarak geçiyor.) kana boğan Pol Pot da geldi.
Bazı kaynaklarda 8 milyonluk ülkede,ölümüne sebep olduğu insan sayısı en az 2 milyon yani nüfusun yüzde 25’i,bazı kaynaklarda ise 9 milyonluk ülkede katlettiği insan sayısı 3 milyon.Nüfusun 1/3’ü.
Hem ağaç devrilmiş,hem de kırılmadık hiç yumurta kalmamış denir buna.
Bu "zihinlere" sosyolojik olarak yapılan benzetme "mealen" de olsa aklımda şöyledir hep:
-Bir omlet yapmak için kırdıkları yumurtanın haddi hesabı yoktur!
Oysa insanı "merkeze" koyan anlayış ve tercihler ise onu yaşatmaya caba göstermeli/çalışmalıdırlar.