Lüksüm yok

• 21 Ocak 2007 Pazar 02:20:16

Yeni yıla girdikten sonra ilk yazımı yazıyorum...

Neden şimdi diye düşünmene gerek yok. Zihnini fazla yorma. Bilirsin benim dürüstlüğüm yeter ikimize de! Dinle ve izle beni. Göreceklerin, gördüklerinin daha binde biri. Seni bekleyen anların tahminini yapamazsın bile...

Şu an okuyacakların zamanla silinip gidecek, unutulacaktır. Ancak bana yaşattıkların kadar ölümsüz kılacağım sana yaşatacaklarımı.

Yavaş yavaş kavramaya başlayacaksın ben gibi sen de! Tahmin bile edemeyeceksin...

Zaman herşeyin ilacıdır. İlacımı aldım ben. Doktorum yasakladı seni. Tahmin edersin elbet niye! Gülümse biraz espri yapıyorum yine...

Anlamışsındır, bilirsin beni kolay kolay ağlamam kimsenin yanında. Kendi kendime olsam bile! Uzun zamandır devam ediyor bu halim. Ağlayamıyorum nedense! Kendimce yorumlar yapıyorum elbette ki bu halime. Düşünüyorum bazen neden ağlayamıyorum acaba diye! Zihnimi ekstradan yormam bu konulara bilirsin. İçimden gelmiyor demek ki ağlamak! Ağlamam için tek neden söyle? Gülüyorsun şimdi. Bir değil birkaç nedenin var da dersin bana. Bilmez miyim seni. Espri ile yaşıyoruz ya, işimiz bu!

Oyun mu oynamak istiyorsun. Meydan senin. Oyna! Yalnız şunu unutma benim kurallarımın içinde yalan, kandırmaca yok! Sen de oynayacaksan kuralına göre oyna Aslanım. Eğer oynamayı da bilmiyorsan çekil Er meydanından. Bilirsin “Sev seni seveni yerde yeksan olsa, sevme seni sevmeyeni Mısır’da Sultan olsa”...

Mesaj ulaştı mı oraya? Ulaşmadıysa açıklayayım sana ne anlama geldiğini. “Sevmediğini iddia eden kimseye kalbini emanet etmeyeceksin”...

Güven zor kazanılır ve bir darbe dahi yeter o sapasağlam kökü sarsmaya. Hele de o darbe içteki köklereyse!

Yine bak oyunu kuralına göre oynuyorum. Söylüyorum. Sonra söylemedi deme...

İyi şanslar!

20.01.2007
Cumartesi

Aşağıdaki yazının kime ait olduğunu bilmiyorum. Ancak anlamı ve verdiği mesaj nedeniyle paylaşmak istedim. Hayatı ıskalama lüksü olanları bırakalım da diledikleri gibi oynasınlar hayat denen bu sahnede...

HAYATI ISKALAMA LÜKSÜN YOK SENİN !

"Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır. Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan “Bu kuşun kanadı niye beyaz değil? " diye bir soruyla bile karşılaşabilirsin. İki ucu keskin bıçaktır bu işin. Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezada indirim sağlamaz. Sen "Ama senin için şunu yaptım" derken o "Şunu yapmadın" diye cevap verecektir. Ve sen ne söylesen karşılığında mutlaka aklına hiç getirmediğin bir iddiayla karşılaşacaksındır.

Üzülme sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşamak istedin. Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, dinledin, düşündün düşündün düşündün " Peki o ne yaptı ?" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendini engelliyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Senin hayatı ıskalama lüksün yok, onun varsa bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.

Her zamanki gibi yaşayacaksın sen " Acılara tutunarak " yaşamayı öğreneli zor da olsa çok oldu! Hem ne olmuş yani yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman tek bir kişiye bağlamadın ki. Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun ki aslolan yürektir. Yürek sesini bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu…"