Ey benim gönlümün nazlı Yâr’esi..

Biliyormusun bu günde bitti yine sensiz , omuzlarım çökmüş, sanki susuz kalmış kurak toprak misali
İnliyor yüreğim. .
Öyle çaresizimki senden uzak olmak sanki uçurumdan aşağı yuvarlanmak gibi ..
Neden diyorum neden sevdimki bu denli ..
Ben anlamalıydım her sözünde "bir gün olmazsam" diyordun gidecektin ve bundan hep korkuyordum..
Ve öylede oldu..
Ne olursa olsun hep yanındayım diyordun..
Oysa öyle gittinki canımıda beraberinde götürdün..
Her şeyimi bildiğin halde beni öyle bir savurdunki
Öyle elinin tersiyle ittinki hala kendime gelemedim..
Ben dayanamıyorum Sevdiğim. .
Neye yanayım beni itişinemi?
Aşk çırasını tutuşturup gidişinemi ?
Kendimi savunmaya bile imkan vermeyişinemi?
Anılar defterine baktıkça kan çanağına dönmüş gözlerimemi ?
Takatsizlikten kendinden bezmiş yüreğimemi?
Acının rengi yok tarifi yok sevgili..
Aşk ise beden eritici Can yakıcıdır demiş HZ. Yusuf asm.

Evet Sevdiğim onca yanarken Sevdam her saniye artıyor ve ben yine Sensizliğin ateşine dalıyorum herkes uykuya dalarken..

Usul usul eriyor
usul usul ölüyorum bir gecede daha Sevdiğim. ..

. .