MUTLU DEĞİLİM…
Her gün, her gece birbirini kovalayan ancak sona hiç varamayan , kendi etrafında dönüp duran bir koşuda gibi geçiyor..
Her hüznün başlığına adımı ekliyorum önce sonra ne varsa içimi acıtan kapana kısılmış bir av gibi gelip yine beni bulmasını izliyorum…
Sessizim uzun zamandır, kıyısız bir denizdeyim, düşmekle ölmek arası ...
Mutlu olamıyorum anlayacağın.
Bugün ağustos, en sıcak ve en yangın acılarımla bir mevsimi içime çekiyorum, soğuk ve kaskatı bir umutsuzluk konuyor en orta yerine an’ın..
Düşüyorum, ellerim ya ellerim?
Nerdesin/iz…
‘Güller’ çalıyor, severim bu sesi..
ihtiyaç duyulan bir anda ihtiyaç duyulan bir ses benim için, uzak ve mutlu ülkelerden geliyor diye hayal ederim…
bir mutlu ülkeye giden var mı sahi?
Ben yokum bu tanımda, beni anlatmıyor hiçbir mutluluk tanımı..
Hayır umutsuz olmaktan değil bu, tam umutsuzluğu silip atmaktır içimden geçen ama olmuyor, ellerim kelepçeli ve düşüyorum..
Düşüyorum evet düşlerime ulaşamadan, düşlerim bir kanyon dibinde, en kurak çöllere hapsedilmiş düşlerim ve susuzum, mataramda yeis, yolum yok…
Kaçıp gitmeli diyorum, şehirler dar, sokaklar uçurumken..
Beni geniş ovalarda, beni serin gecelerde, beni bir sevilen sesinde bir yerde, bir deniz kıyısında ılık rüzgarda, beni ücra bir köy odasında, beni ‘güller’ dinlerken, en umutlu halimle gösterecek bir aynam olmalı, yalancı ve sahte en çok da aldatıcı..
Çünkü çok aldandım..
"Tut ellerimden" demeliyim birine..
Tut..
“Nerdesin nerdesin beni anlamazsan duyulmaz sesim?”
Düşmeden son kez..
YORUMLAR
alope güzel bir yazını okudum.eğer hikayenin içerisindeysen,ki başka biriside olabilir bu...bence siz elinizi uzattığınız takdirde mutlaka bir tutan olacaktır.Bakın benimde sayfama bu gün eklediğim Güzel ve Çirkin diye bir yazım var.okursanız sevinirim...Evet insan aldana aldana aldatmayı öğrenir diye bir söz varya...Aldanmaktan aslında sonuç çıkarmak önemli...bir daha hatalara düşmemek önemli bence,yoksa sürekli aldanmanın bir anlamı yok ki değil mi?tabi birde kendimizi sevmek zorundayız.zaten kendimizi sevmeyi beceremiyorsak başkalarını sevemeyiz.Sevgi önce kendi içimizde bu olmasa buralarda bir satır yazı yazamayız.bu da sevginin bir işaretidir.bu sayade insanlar sevgilerini bir birlerine olan saygılarını paylaşıyorlar.sevgili Alope nedendir bilemem ama şu anda en uzun yorumu senin sayfana yaptım...galibe içimden öyle geldi...Yazın çok güzeldi...yüreğine sağlık saygılarımla...
Çünkü çok aldandım..
"Tut ellerimden" demeliyim birine..
Tut..
“Nerdesin nerdesin beni anlamazsan duyulmaz sesim?”
Düşmeden son kez..
''içindeyim'' alope diye sesleniyor sana...duymuyorsun onu...dışarda arama mutluluğu...tutacak elleri başkasında arama...önce kendi elinden şöyle bir sıkıca tut...kendi içinde ki mutluluğa ve içinde ki sana ulaş...dışındakilerde sarılacak sana o zaman...bırakmamacasına hem de...
güzeldi alope...içinde ki gerçek mutluluğa ulaşman dileğiyle...sevgiler...
bilgeperi tarafından 9/5/2008 3:00:36 PM zamanında düzenlenmiştir.
"Bugün ağustos, en sıcak ve en yangın acılarımla bir mevsimi içime çekiyorum, soğuk ve kaskatı bir umutsuzluk konuyor en orta yerine an’ın..
Düşüyorum, ellerim ya ellerim?
Nerdesin/iz…
‘Güller’ çalıyor, severim bu sesi.."
özlem,hasret ve sevgi..
duy sesini,düşmeden son kez.
Tebrik ederim.
Saygıyla
Çok "duygusal" bir yazıydı ama "hüzünlü" olsa da zevkle okudum...
Çok genç olduğunuzu düşünüyorum.Dilerim son yanıgınız olur!
Ama hayatın kendisi neredeyse bir yanılgılar toplamı.Tam işler yolunu giriyor,o zaman da ömür bitiyor.
Şu anonim sözdeki gibi:-Keşke yanlış olsaydı bu.-
"Tandır tava geldi,hamur bitti,
İşler yola girdi,ömür bitti."