" Sen çıkarsan aradan, kalır orda YARADAN" kim söylemişse ne güzel söylemiş...Bir iftar programının iliklerime kadar işleyen tokadı.
Ben! Ben! Ben! Ah kahrolası şu ben! Ne kadar çok önümden gidiyor?Gölgesine tutsak edip adım adım takip ettiriyor bana kendini. Toza toprağa bulanıp yerlere sürünesice ben!
"Nefse hoş gelen her şey şeytandan, zor gelen her şey de Allah’ tandır." hükmüne teslim olup kapaklandım secdeye ,gam yemez insan bu hal üzre gitse ölmeye..Gene de gücüm yetmedi ...sıyıramadım kendimi dünyalık övünçlerimden.. Demire kesen suda nefsine zulmetmek için 40 kez üstüste yunan Abulkadir Geylani emsali bir hayatın zevk alışını aradım rükû ve secdede nafile..duaya kilitlemek için dilimi elleri semaya açtığımı sandım farkettim ki eller bana dönük , dilim dönmedi gönlümce sıyıramadım basmakalıp alışılmış cümlelerden beni...
Anladım ki " Dünyadan veda etmeyenler,dünyayı feda edemezler " hükmünün sırrına erenlerin masalsı yaşantılarını okurken şu mübarek günler bile hızımı kesmemiş." Ben" " Ben " deyip sanal aleme dökülmüşüm.. Bu hususta kendini yenenlere helal olsun..benimi öne çıkarıp Yaradan’ ıma yer bırakmadığım kalbimle bir de ellerdeki benin çetelesini tutarken eldeki benin körlüğüne dalan ben bir karar verdim.
Sen hep kalbimdesin Rabbim! beni kararımda muvaffak eyle.Hiç olmazsa bugünlere hürmeten reklam yok artık,paylaşım yok artık..
Secde ile hemhâl, Kelam’ ı Şuara ile demalmak var ,tevbe ile yunmak, dua ile arz sunmak var.
Ben yok! Ben yok! Hep O var.
Ülkü Kara
09/06/2016
Bursa