Seni seviyorum edebiyat defteri...

ve sen şiir!
Aynı şeyi artık senin için de söyleyebilirim.Oysa Allah biliyor ya; seni de,seni yazanı da hiç haz etmezdim.Tıpkı bir buket çiçekten,tek taş yüzükten haz etmediğim gibi.Bu yüzden
ne evimde bir vazo var,ne de parmağımda bir yüzük.Çiçeği köklerinden ayırmadan,aşkı simgeleştirmeden yaşamayı sevenlerdenim.Bir şeyin aslından çok,suretine paye vermek mantıkçı ve adil yanıma hiç bir zaman uymadı,uymayacak.Bu bağlamda şiire bakış açım da içindeki hava sönene dek göz boyayan balondan farklı değildi.Ta ki; bu siteye üye olan bir arkadaşımla yaptığımız sohbete kadar.Meraklı yanım ağır basmış ve ben de üyelik alarak defterin yapraklarını aralamıştım.

Şiirle tanıştık...
Yıllarca onu tiye alan,anlamsız ve gereksiz bulan beni sevgiyle kucakladı.Ayıbımı yüzüme vurmadan buyur etti.Sonra dedi ki;
-yaz beni...
Yazdım.Hem de ne yazmak.Sonradan okumaya asla tahammül edemediğim vagonlarca zırva.Bir rumuzun ardına saklanıp deli dolu ,saçma sapan içimden geldiği gibi yazmak
acayip hoşuma gidiyordu.Beğeni de almaya başlayınca burnum havaya kalkmış ve hiç ama hiçç utanmadan zırvalarıma böcek vermiyor diye yönetime küsme aşamasına gelmiştim.İmgenin varlığından bihaber, okuduğum şiirleri anlamlandıramıyor,sıkılıp yarıda bırakıyordum.Maymun iştahımla yeni yollara dökülmeye hazırlanırken beni durduran bir şey oldu.Bunu diğer paragrafta anlatayım.Yazıda ve şiirde uzun parçalar beni hep sıkmıştır.Haydi alt kata inelim.

Evet,bir gün kalemin tıpkı bir kitap gibi insanın en iyi dostu olduğunu ve saygıyı hak ettiğini fark ettim.Özellikle yazmanın beyni boşaltan,ruhu dinlendiren yegane şey olduğunu.
Bu idrak’la beraber daha usturuplu daha içten paylaşımlar yapmaya başladım.Hiç tanımadığım
insanlara dünyamı açmıştım.Köpeğime olan sevgimi,elimde ölen yavru kediye duyduğum üzüntüyü,özlemlerimi,hatta öfkemi anlatıyordum ki hala devam ediyorum.

Bugün sayfama girdiğimde iki yılı aşkın bir süredir burada olduğumu fark edince,beni bunca zaman aile içinde tutan yönetime,ruh dünyamı besleyen okur ve yazarlara teşekkür etmek istedim.

Biliyorum ki burada bana ait bir oda var.İçinde çalışma masam,dilersem müziğim ve sevgili komşularım...


Yani,diyeceğim o ki seni seviyorum edebiyat defteri..