Hersey imge den, derinlik ten, söz sanatından ibaret değil. Yazınız yüreklere dokunmuş. Hem iç ısıtıyor, hem de ders veriyor. Kendi adıma sizi yürekten kutluyorum.

Yaşamım boyunca 3 köpeğim oldu, 2 kanaryam, onları kaybedişimin üzerinden yıllar geçmesine rağmen acıları hala taze, dün gibi...

Birgün onları yazacağım, biliyorum, okuyan hiç kimse inanmayacak yazdıklarımın doğruluğuna, ama nasıl ki, insan kılığında hayvan oluyor, onlarda hayvan kılığında İNSANDI...
Duyarlılıkta, sadakatta insandan çök öteler, çooook.

Çok kutluyorum güzel yüreğinizi, sevgimle

bir de o canlıları aşağılarız, sevmediğimiz insanlara köpek deriz

iki yudum su ile vefasını gösteriyor, ne kadar naif

yürekten kutlarım gün başarını arkadaşım

nicelerine olsun inşallah

sevgilerimle

Çok güzeldi çok...Tebrikler

YAŞANMIŞLIĞI YAZMAK HER KALEMİN HARCI DEĞİLDİR...içimizi ısıttın usta en derin saygılarımla

sevgi dolu yazınızı can-ı gönülden kutluyorum.
öylesine özel ve vefalı dostlar ki hayvan tabir edilen ama insanlığımızdan daha çok güzel duyguyu taşıyan.
sıcacık bir paylaşım, yüreğinize sağlık değerli yazarım.
sevgilerimle...

Bu kısacık yazı beni çok duygulandırdı.

Hayvanlar öylesine insan ki. Yani bizde olmayan insanlık onlarda.
hayvan der geçeriz.
Nasıl hayvan deriz
bu masum canlıya..
Onlar sevgi doludur.
Bir ver, bin alırsın.
Allah bizim yüreklerimizi de hayvan yapsın.
sevgiyle doldursun dilerim.

tebrikler,

sevgiyle..

İnsanoğluna bir matara su verin bir de sizi madara edebilir üstüne

"En vefakâr dostumuz gölgemizdir bilirsiniz. Ama unutmayın ki; o da yoldaşlık etmek için güneşli havayı bekler."

"Bülbülden vefa ummayın; çünkü her dem başka bir gül üzerinde öter."

Yine, minnet duygusu da her insanın semtine uğramaz

"Minnettarlık, büyük bir terbiyenin meyvesidir, onu yontulmamış, kaba insanlarda bulamazsınız."

Birkaç özlü sözle iştirak edeyim dedim


Nihayet Hocam

Güne gelen yüreği, emeği, kalemi, kelamı kutlarım

Saygı ve selamlarımla...

Çok yalın ve sıcacık bir anlatım... Benim de hastane dönüşü peşime bir köpek takılmıştı böyle. Babamın yanından geliyordum, sağlık durumunun ne olacağı meçhuldü. Bu yüzden de son derece üzgündüm. Birden tasmalı, irice bir köpeğin peşimden geldiğini fark ettim. Üzüntümü hissetmiş gibi uzun süre bana eşlik etmeye devam etti. Hatta kırmızı ışık yandığında arabaların arasından sıyrılıp, yolun karşısına bile birlikte geçtik. Bir ara soluklanmak için durduğumda arkamı dönüp ona baktım. Gözlerimin ta içine bakıyordu, "korkma, tüm bunlar geçecek der" gibi sıcacık bir ifade vardı gözlerinde. Yazınız beni o güne götürdü, o güzel anları tekrar yaşar gibi oldum. Yaşattığınız okuma keyfi için teşekkürler :)

Vefa, İstanbul'daki semt adı olmaktan bile çıkarsa şaşırmam.Böyle giderse rivayetten ibaret olacak.Hem nalına ,hem mıhına anlamında harika bir yazı olmuş.Kutlarım.sevgilerimle.

herkes hayvan sevgisine vurgu yapmış yorumlarda, şaşırmadım desem yalan olur:)

sonuna kadar katılıyorum yazdıklarınıza.
ve güne gelmesi de şaşırttı beni:)
çünkü hoşlanmayanlar olacaktır eminim.
tebrikler.

Çocukları ve hayvanları çok seviyorum.Onlardaki o saf sevgiyi, masumluğu ve dokunulmamışlığı seviyorum.Karşıyaka da yürüyüşe çıkanlar iyi bilir .Her adımda köpekler eşlik eder yürüyüşünüze. Kaçmazlar insandan ,her köşede ,sokak aralarında dükkan önlerinde bile su ve yiyecek kapları vardır .Mahalle sakinleri evde artan yemekleri bırakırlar o kapların içine.Çocukların harçlıklarını biriktirip mama aldığı da olur. Bu yüzden çekinmeden gezer hayvanlar. Baktığım köpeğimin resmini koymak mümkün olsaydı keşke sayfanıza ne demek istediğimi anlardınız.Ayrıca annelerinin terk ettiği bebek kedileri de bakıyoruz apartmanımızın bahçesinde el birliği ile.Hayvan sevmeyen insanı sever mi ki.Başka bir şehirden İzmir e göç eden bir bayan söz arasında ,sokaktaki hayvanların insanlarla bu kadar iç içe olmasından çok rahatsızlık duyduğunu ve bu durumu çok yadırgadığını söyledi .Çünkü onun geldiği başkentte sokaklarda hayvan olmazmış hiç Bu yüzden de Antalya'ya taşınacağını söyledi.Vefanın anlamını bilmeyen insana ne denir ki. Sadece güldün sevgisizliğine.
Vefa dolu bir gönülden ,hayatın gerçeği dile gelmiş .Çok sıcak, çok samimiydi her söz.Gönülden kutluyorum sizi.Sevgilerimle.

Öncelikle tebrik ederim. Şunu da eklemek istiyorum ki gerçek, saf, herhangi bir çıkar değmemiş duygudur hayvanların insanlara gösterdikleri. Güne gelişinizi de bu duyarlılığınızı da tebrik ederim defalarca.

Yazı çok güzel, özenli yazılmıştı. İstanbul'dai evinde iki kedi, bir köpek bakan, Sarımsaklı'da ise sokaklardaki ve bahçesindeki her kediyi ve köpeği beslemekten üşenmeyen biri olarak tüm yüreklere onlar için bir köşebaşı diliyorum. Yazınızı günün seçkisi olması vesilesiyle okudum (öykü kaydı olmayan yazıları genelde es geçiyorum) .Tebrikler

"Vefa" insan yapandır deriz çoğu zaman ama yok işte insan gibi insan etrafta...yaşam masumluğumuzu mu yok ediyor nedir, her şey çıkar her şey entrika. Bunların dışında bir vefa örneği olan, özellikle en sevdiğim dost canlılardan bir türle yaşadığınız macerayı okumak çok keyif verdi.

İçimi ısıtan paylaşımınız için teşekkürler ve yürekten tebrikler .

Sevgilerimle

Yürürken bir yandan da düşünüyorum. Alt tarafı avucumdan su içirdim yahu, atla deve değil yani...Köpek der geçeriz, yemin ediyorum sabah sabah şu sergilediği vefanın zerresi dahi yok bir çok insanda.
Olsaydı şimdi bu halde mi olurduk?

Evet Hicran dost, köpekler kadar insana değer veren bir hayvan türüne rastlamadım ben.Yedi yıl safkan Alman kurdu besledim bir ayı geçti İspanyol kanişi besliyorum,sadece konuşamıyorlar, insanlardan daha duygusal daha vefalılar.Bir yudum su bir lokma ekmek verdiğiniz zaman, sizi asla unutmuyor sizden vazgeçmiyor. Bu arada mevsim sıcakları başladı kapı önlerine bir kap suyu esirgemeyelim o sadık sessizlerden. Bir hayvan sever olarak tebrik ederim...

Sevgilerimle...

adı bile ne kadar güzel şeyler uyandırıyor değil mi insanın içinde, "vefa".. ahde vefa'dan yola çıkarsak, üzerimize yüklenmiş bir borç bile diyebiliriz. Allah-azze ve celle- vefasızlıktan korusun bizleri.

birçok köpeğim oldu... bazen onlardan daha iyi anlayacak kimse yok gibi geliyor. dertleşseniz sizinle iç çekecek kadar... hayvan deyip geçmemek lazım. onlar sadece bize hizmet etmek için yaratılmamış, onlardan dahi öğrenmemiz gereken öyle çok şey var ki.. ve de ilginç olan onların içgüdülerine güvenmeli.. çocuklar gibi, tertemizler çünkü...

ve sizin bu anınız Peygamber Efendimiz-sav- dönemindeki bir anekdotu hatırlattı bana. hani ayakkabısıyla köpeğe su veren ve bunun vesilesi ile affa mazhar olan o kadın.. ne diyelim, kayda geçsin. Allah razı olsun sizden. etrafımızdaki güzellikleri hep görelim dilerim ki..

sevgiler size..

ne ekersen onu biçersin demişler sevgili şairim.


gözlerden okunan hiç bir şey yalan değildir. ne gördüysen o


bakalım yarın orda mı olacak :)

Samimiyetimle söylüyorum giriş bölümünü okurken benim de aklıma sizin aşağıdaki tespitiniz geldi. Helal olsun kaleminize. Tebrikler.