KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BAZEN
Bazen her şey anlamsızlaşıyor, boğuluyor gibi hissediyorum. masalar, sandalyeler üzerime üzerime geliyor. Beni anlamayan, boş konuşan, boş bakan insanlarla sonuçsuz cümleler paylaşmak zorunda kalıyorum. Ayrılamıyorum o ortamdan. Ne kadar istesem de.. Hayatın gerekliliğidir bu, kurmuş olduğum düzenin getirdikleridir.
Konuşuyorum. Konuşuyorum ama aklım yüreğim başka yerlerde, başka diyarlarda.. Başka yerlerde, başka mekânlarda bulunmak istiyorum hep. Bunun ümitsiz bir çaba olduğunu biliyorum ama istiyorum işte bir yandan da....
-pérdida
YORUMLAR
En güzel çıkış yolu edebiyat değil midir?
İnsanın bir kurmaca içinde olması bazen, en nesnel şeyden daha sahici olabiliyor.
Sağlıcakla,
perdida
teşekkürler..
