Yokluğunda Bir Ben...

• 22 Mayıs 2016 Pazar 21:29:48

Hala merak ediyorsan şair ben duruyor aslında, buralarda bir yerlerde olmalı..

Çok fazla ben varmış meğer bende, yokluğunda tanıştım, reddettim ama olmadı..

Riyakar bir ben var mesela, ben bile tanımakta zorlandım. Sitemkar bir ben var ki en çok onunla hasbihal ettim, kırıldığında kolum kanadım..

Öfkeli bir ben girdi bir gün kapıdan, kırdım geçtim beni, en çokta seni, işte ona yanarım..

Alaycı bir ben oldu sonra en güzel arkadaşım. Ben yandıkça o güldü, o oldu en büyük sırdaşım..

Sonra karamsar bir ben çıka geldi ansızın. Bilmem ki nasıl anlatsam gönül sızım, bütün benler orta yerinden çatlarcasına sen dedi durmaksızın..

Hiç sorduysa kalbin, nerededir diye, buralardayım aslında. Düşen her yaprağın altında, her yağmurun ardında, her gecenin sabahında...

Ama ben değil benler var artık hayatımda. Ben sana ırak, benler bana tuzak, ben gene sana tutsak, bir yangın var yüreğimde, bilmem ki kime okutsak. Bir senlik boşluk var içimde, bilmem ki neyle doldursak..

Anlayacağın sevgili, buralarda hala şair olan ben, elinde cigarası, veriyor dumanı, yad ediyor zamanı, zamanda yaşanmış her anı, içinde sen olan her hatırayı...

Anlatıyor tüm benlere nefesinde soluduğu o hayat veren havayı. Gözlerinde bulduğu harikalar diyarını ve saçlarında kokladığı cennet baharını...

Anlatıyor yani, seni sensizliği, sesi sessizliği. Aydınlığın içinde ki çaresizliği, bunca benin içinde ki bensizliği..Anlatıyor yani hep sensizliği, sensizliği ...

Seymen
22 Mayıs 2016 / 01:55