- 561 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
OSMAN YAĞMURDERELİ'NİN ARDINDAN
M.NİHAT MALKOÇ
Ebediyete uğurladığımız Osman Yağmurdereli, Türkiye’nin çok sevdiği ve değer verdiği bir şahsiyetti. O, birçok karpuzu bir koltukta taşıyabilen müstesna bir değerdi. Babasının vasiyetini yerine getirmek için geçen yıl siyasete atılmıştı. Onu en son AKP’nin Trabzon mitinginde yakından görmüştüm. Ani bir kararla siyasete girmişti. İstanbul’dan milletvekili adayı olmuştu. İstese Trabzon’dan da aday olup kazanabilirdi; fakat O, bu şehrin mevcut vekillerinin önüne geçmek istemiyordu. Kendisini Trabzon’un dokuzuncu vekili olarak görüyordu. Ondaki Trabzon ve Trabzonspor sevgisi kelimelerle ifade edilemezdi.
Osman Yağmurdereli, Trabzon’un Yenicuma Mahallesinde doğup büyümüştü. Babası Zeki Yağmurdereli siyasette uzun yıllar hizmet vermişti. Demokrat Parti’nin ve Adalet Partisi’nin Trabzon teşkilatlarını kurmuş; sonra Trabzon’dan 12. dönem milletvekili olmuştu.
Osman Yağmurdereli gerçek bir Trabzonlu’ydu. Türkiye’nin parmakla gösterilen bir ismiydi O… Şarkıcıydı, yapımcıydı, milletvekiliydi. Fakat bunlara rağmen hiç de kibirli değildi. Yüzü hep güleçti, sevgi ve hoşgörü onun hayat felsefesinin temeliydi. Sevenleri çoktu, fakat onu çekemeyenler de az değildi. Magazinciler onun kanser hastalığına reklâm dediler. Ona inanmadılar, ’hasta değil’ dediler. "Kendini gündemde tutmak için hastayım diyor" diyenler oldu. Ama O, kişilik sahibi, mert bir insandı. Böyle şeylere ihtiyacı yoktu.
Merhum Osman Yağmurdereli, ilkokulu 3. sınıfa kadar Trabzon Kurtuluş İlkokulu’nda okumuştu. Daha sonraki öğrenimine babasının milletvekili olması sebebiyle Ankara’da devam etti. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Bölümü’nü bitiren Yağmurdereli, bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra 1975’te yorumcu sanatçı olarak sanat çalışmalarına başlamıştı. Osman Yağmurdereli müzik hayatı boyunca iki kaset yapmıştı… Biri 1990 yılında Nilâ Plak tarafından çıkarılan ’Nişan Yüzüğü’, öteki de 1992 yılında Elenor Plak’tan çıkan "Sarışın"… Bu iki plak onu şöhrete taşımaya yetmişti.
Trabzonlu Osman Yağmurdereli 55 yıllık hayatına çok şey sığdırdı. "İz Peşinde" adlı dizide "Komiser Esat" karakteriyle oyunculuğa adım atan Yağmurdereli, 1988’de Yağmur Ajans’ı kurarak yapımcılığa başladı. Osman Yağmurdereli "Aşkım Aşkım", "Dicle", "Elveda Derken", "Sessiz Gemiler", "Karınca Yuvası", "Sev Kardeşim", "Köpek", "Kınalı Kar", "Melekler Adası", "Hırçın Menekşe", "Serseri", "Baldız Geliyorum Demez", "Yılan Hikâyesi", "Marziye", "Sakin Kasabanın Kadını", "Yalan", "Yeni Bir Yıldız", "Ay Işığında Saklıdır", "Bir Aşkın Bittiği Yer", "Nefes Alamıyorum", "Bizim Mahalle", "Bir Kadın Düşmanı", "Duygu Çemberi" gibi sevilen birçok dizi ve filmin yapımcılığını üstlendi.
Yakın zaman evvel aramızdan ayrılan Osman Yağmurdereli nefret etmesini bilmeyen, herkesi dost gören bir kişiydi. Dostlarının ifadeleri hep bu doğrultudadır. "Devlet Sanatçısı" unvanı da taşıyan yapımcı Osman Yağmurdereli, beş yıl üst üste "Altın Kelebek En İyi Yapımcı Ödülünü" aldı. Bir dönem Trabzonspor Basın Sözcülüğünü de yapan Yağmurdereli, 22 Temmuz 2007 seçimlerinde AK Parti’den İstanbul 2. Bölge milletvekili seçildi.
Çok geniş bir sanat çevresi vardı Osman Yağmurdereli’nin. Pek çok genç ve yetenekli ismi sanat dünyasına kazandırmıştı O... Parayı hep ikinci planda gördüğü için, çok çalışmasına rağmen zengin olamamıştı. Fakat O, mal zengini olamasa da gönül zenginiydi. Dostlarının sevgisini en büyük zenginlik olarak görüyordu. Geçmişine ve değerlerine bağlı medenî bir insandı. İnançlı bir kişiydi. Fakat bağnaz değildi. Her kesimden dostları vardı. Herkesle anlaşmasını, gönül almasını bilirdi. Milletvekilliğiyle hastalığı ne yazık ki çakıştı. Milletvekili olmanın hazzını doyasıya yaşayamadı. Hastalığın hüznüyle vekilliğin getirdiği mutluluğu aynı potada eritti. Yine de olabildiğince tebessümle baktı hayata.
Şişmanlığı hiç kimseye yakıştıramasam da Osman Yağmurdereli’ye yakıştırıyordum. O tontonluğuyla daha bir sevimli görülüyordu. Yağmurdereli şimdi İstanbul Boğazına bakan ebedî istirahatgâhı olan Aşiyan Mezarlığı’nda son uykusuna dalmış. Allah rahmet eylesin.