KAHREDEN GERÇEK

• 20 Ocak 2007 Cumartesi 09:08:47

Benim sevgim öyle herkesin anlayacağı bir şey değil,kimsenin hiçe sayacağıda..Küçücük bir kutuya sıkıştırılış koskoca bir sevgi yumağı belkıde,ah bi kutu açılabilse inan tüm dünyayı saracak büyüklükte.
Belkide kooskoca bi paptya tarlası,görebildiğinse sadece birkaç papatya,milyonlarca papatyanın içerisinden sadece birkaçı..Sevgimin büyüklüğü kelimelerin bile taşıyamayacağı ağırlıkta..Hiçbir beynin anlayamayacağı karmaşalıkta..Sözcükler sırtlanamıyor ağır geliyor sevgim onlara,kaçışıyorlar..Hiç bir kelime kalmıyor bana bu kaçışmadan sonra ve bende de anlatacak kelime dolayısıyla..
Öylesine seviyorum ki seni,sesinden mahrum kaldığım anda yaraya tuz basarcasına sızlayan ruhum sensizliği hisseettikçe öyle can çekişiyorki..Kahredici gerçek bu işde..
Kahredici bu gerçeğin ardından öylesine özlüyorum ki seni,an ve an artarak..
Ama biliyorum yanımdasın sen,her ne olursa olsun..duyuyorum,hissediyorum..öylesine hissediyorum ki fakat göremiyorum,dokunamıyorum..İşde kahrediyor bu gerçek de beni..
Yüreğim sende,aklım sende..Her şeyim dediğim sen,herşeyim sende..sense benim yüreğimde..Diyorum ya duyuorum,hissediyorum hem de öylesine hissediyorum ki ama açınca gözlerimi göremiyorum seni..Bu gerçek de kahrediyor beni..
Ama şunu bil ki; uzaklarda olsanda,gözden ırak sesinden mahrum kalsam da,ben seninle kahrolsam da,kahreden bu gerçeklerle de inan sevdiğim inan mutluyum seninle...

E.GÖK