Nesimi ne demiş:

Ben melamet hırkasını
Kendim giydim eynime.
Ar-ı namus şişesini
Taşa çaldım kime ne.

Senin başına ne gelmişse işte o şişeyi taşa çalmadığından gelmiş. ))))))

Selam ve sevgilerimle.

Abim yüreğine sağlık

Üstadım nasip bu ya siz yalancısına rast gelmişsiniz.
Bence bu saatten sonra ikinci bir şişenin umudunuda içinizde beslemeyin.İnanıyorum siz bu ömrü tüketirken nice isteklerinizi yerine getiridiniz varsın o cin üzülsün verdiği sözde durmadığına.

Ne sihir ne keramet ' Bence inanmak ' masum yanlarımızın bize bir oyunu mu bu :)
Sevgiler ..

Değerli hocam sizin cinden istediklerinizi, dünyadaki insanlar ülkelerini yöneten siyasetçiden isterler o siyasetçiler de olabildiğince insanların isteklerini hayallerini yerine getirmeye çalışırlar. Bizdeki kurnaz siyasetçiler de çalışmak yerine işi vatan millet edebiyatına bağlayıp yan gelip yatarlar doğal olarak ta bizlere de lambadan çıkacak cin den istemekten başka çare kalmıyor. İstemek derken motosikleti kast ediyorum.Politik mesajım nasıldı ama!’’ ))))

Saygı sevgilerimle.

63 yaşında küçük bir çocuğun masumiyeti olsa gerek bu bekleyiş.

Ben de yıllarca milli piyango bileti aldım.
Para çıksın da dostlarımla yiyeyim diye.
Çıkmadı. Bende almayı bıraktım.
Sonra dileğimi değiştirdim;
"Bir edebiyat sitesi olsun Yazayım okuyayım.
Ora da KEMNUR mahlaslı bir dostum olsun"
istedim.
O da oldu.,
Başka da bir isteğim yok.

Küçümen öykü.Değişik bir tat, değişik bir tarz.
Sağ ol can Dost.

Sözünde durmayan Cin, masalcılara şikayer etmek lazım.

Kemal Abi, küçürek öykünü çok beğendim.

Tüm öğeler yerli yerinde. Bir ara denedim, oldukça zor geldi bana.

Yerinde olsam bu küçürek öyküye kitabımda yer ayırırdım.

"Satılık: bebek ayakkabıları, hiç giyilmemiş." Bu da Ernest Hemingway'den.

Sağlıcakla,

nitemtran tarafından 5/11/2016 8:05:52 PM zamanında düzenlenmiştir.

:))) bence umudunuzu kaybetmeyin

ne zaman geleceği hiç belli olmaz

saygılar usta kaleme

Üstadım, pek çok şeye aklımızın ermediği, ama 'kendi içimiz'de bir yolculuğa çıkarsak, yani hayallerimize kavuşursak, bizim uçup gidecek umutsuzluluğumuz ve kötümserliğimizle birlikte insanların da aynı olumsuzluklardan kurtulacakları yanılsamasına gönülden sahip olduğumuz çocukluğumuzun ne kadar yaşamsal olduğunu ustaca bir canlandırmayla somutlamışsınız...
İşte bu tam bir şiir!...

Tebrikler, üstadım...
Selam ve saygılarımla.

Teknik bir sorun var gibi. Honda Goldwing 1974 yılında piyasaya çıkıyor. 1800 modeli ise 2001 de. Yazar bugün 63 yaşında. 2001 de 48, 1974 te 21 yaşındaydı. Her iki yaş grubu da Çocukken tanımının dışında. Tabii bu öykünün 2052 de yazıldığı iddia edilebilinir. O zaman sorun kalmaz.

İsteklerin hepsi de kişiyi alıp götüren, uzun yola çıkartan araçlar. O çocuk ne kadar da bulunduğu yerden kaçmak istiyormuş! Saygılarımla.

tebrikler...cin sözünde durmasada boşverin..nefes almak .saglıklı olmak hepsine bedel..severek okuyoruz güzel esewrlerinizi..kutlarım..gül diyarından selamlar