44.ANAM GÜNÜ

• 8 Mayıs 2016 Pazar 18:04:22

Bir türkü dinliyorum.Her tür sanatkardan.Bazıları amatör bazıları usta.Bazıları tek saz bazıları çok saz.Ama dokundukları yer hep aynı.Göremediğim tarif edemediğim bir yerimi kanatıyor. Bilmem ki hangi yaralı yürek yazmış her mısrasını.
Hangi kelimesine dokunsa bir feryadı figan yükseliyor.Keşke gelmeseydim diyor başlarken.Mecnun olup çöllerinden usandım diye derinleşiyor bağlamanın telleri.
Anam geliyor aklıma.Çocukken biz ağıtlar söylerdi inceden inceye.Biz ağlıyor sanıp ta susturmaya çalışırdık.Meğer ne kıymetmiş sözleri.Bazen Haççe derdi bazen Ahmet bazen Gürsel.Ne küçükmüşüz de özlem türkülerinin sırrını çözememişiz.
Ondandır bütün ağıt renkli parçaları sevişim.Gurbet derdi anam ağıtlarında gurbet.Biz bilemezdik gurbetin manasını.Doğduğumuz ve doyduğumuz topraklarda ne bilirdik gurbetin ateşini.Halbuki anam öyle mi? Doğduğu topraklar uzakta kalmış,doyduğu toprakları mesken edinmiş.
Koşup oynarken biz tek ve sade sanırdık kendimizi.Oysa anam yedi can daha getirmişti dünyaya.Ve o canlardan doğan canlar bile dertti anamın sırtında.
Kuzu güderken süzeklere sarılmış yumurta,termosta çayla bulurdu beni Kaldırımın pıtalıklarında.
Okula başlarken elleriyle diktiği pantolon ve önlüklerle yollardı okula.
Liseye giderdim ben. Piribeyliden arabaya binip Emirdağ’a. Oradan da Afyona.Gelirdi arabanın yanına kadar,yürümesini beklerdi. Yürüyünce araba cama dayardım yüzümü.Ağlardı arkamda hıçkıra hıçkıra.O zaman bilmezdim manasını.Bakardım öylesine.Ne düşündüğümü hatırlamıyorum,ama bakardım otobüs yürürken.Oysa bir tuhaf kokardı otobüs. Her binişlimde midem kalkardı. Otobüsün kokusundan zannederdi herkes mide bulantımı ve ben dahi öyle sanırdım. Yıllar sonra anladım ki gidişim vuruyormuş mideme be anam.Senin kokundan ayrılışım yakıyormuş midemi.
Ben Ankara sokaklarında vatan kurtarırken senin için yanmış korkudan. Ondanmış bana kızmaların.
Keşke diyorum söylerken dinleyebilseymişim ağıtlarını.Hemede başımı yaslayıp sol yanına orada duyabilseymişim hasret sancılarını.
Şimdi dillerin lal.Bakışların kaçamak.
Olsun nefesin yetiyor hepimizi bir arada tutmaya.
Akıttığın her gözyaşına hürmet ve hasretim.
44.Analar günüm belki.
Ama ben o kadarını hatırlamıyorum.
Biz hep senin duldandaydık.
Bize sensiz gün yoktu ki.
Madem adettendir.
Madem duyuyorsundur renkli kutulardan.
Kutlu olsun Anneler günün.
Bizim mutlu olmamız için ne kadar mutsuzluk yaşadın bilirim.
Bizim doymamız için ne kadar aç kaldın bilirim.
Ne kadar sevdin beni bilkirim.
İYİKİ SENİN OĞLUNUM.
İYİKİ VARSIN.
TÜRK KADINISIN.
VEDE ANAMSIN.
KUTLU OLSUN GÜZEL GÜNÜN.