- 2239 Okunma
- 19 Yorum
- 11 Beğeni
Yetim bir Mayıs Güncesi..
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Yapraklarına yağmur düşmüş mayıs papatyaları gibi duruyorsun karşımda anne
üşüyen ellerime sıcak, bitmişliğime can olarak..
Bir gece yarısı bir sabah öncesi yine kederliyim yine saçmalayacağım kelimeleri içimdeki hüzünle yine abartacağım seni özlemeyi lütfen kızma...
Ve bil ki yokluğunda bile şifâsın yokluğunda bile devâ...
...Gözlere uykuyu yasak eden bir yalnızlıktır annesizlik sen bilmezsin anne sensizliği,
kalbe huzuru dirhem dirhem eksilten yokluk sensizlik.
Sorma nasıl, neden böyleyim diye..
Hangi soruya nerden cevap vereceğimi bilmediğim sorulara kapattım zihnimi
ve lütfen sınıfta kalacağım sualler dizme gözlerime, bileceğim yerden sor.
Konuşacağım cümleler sun bana.
Yorgunum anne..
Sustuğum her cümleyi yazarak anlattım kalbimin yorgun tarafından. Şiir sandılar okuyanlar
okurken sıvazladılar satırların sırtını, kimi zaman şefkatleriyle kimi zaman es geçildi güzel olmuş sözleriyle..
Ama kimse bilmedi anne kimselere demedim seni gerçekte’n nasıl özlediğimi..
Eksikliği tamamlamak istemekten geçer derdin bana ben sitemlendikçe bende olmayan şekerlere, kalkar şekerlikten iki yeşil naneli iki pembe çilekli uzatır gülümserdin.. şimdi senin eksikliğini ne tamamlaycak anne!
Sitemlendiğimde yokluğuna kim hangi isteğim karşılığında verecek seni kalbime ve gözlerime,
sen nasıl olacaksın bir daha hayatımda anne.
Bana deki bu gece herşey geçecek.. kötü olan ne varsa kabus olarak kalacak, iyiler ile uyanacağız sabaha kızım az sabret..
ve de ki ben yanındayım bak korkma ellerin artık üşümeyecek.
Ah anne ben bu yazıyı söylene söylene gecenin 01:09’unda yazıyorsam yine boğazımdaki o kocaman düğümle sakın kızma bana,
anla ve de ki ağla..ağlamazsan öleceksin kederinden, ağla, rahatla.. Bu defa ve bir defa izin ver izninle ağlayayım kanasıya..
Başka dermanı yok zira içimdeki sensizliğin, tesellisi yetimliğimin, bilirim ölüm Allahın emri
ayrılık kulun eringenliği..
Allahın emri ile özlüyorum seni anne
eringenliklerde yorulsamda..
..ve sakin gücenme,
abartıyorsun deme ve sakın söylenme hep seni üzülerek hatırlıyorum diye, hüzün kâlbin cilasıdır diye aklıma koyan sensin, cilaladın sensizliğin hüznünde kalbimi binkere.. milyonkere.. milyarkere..!
Geç ve gece oldu, uyumak istiyorum ve sana gelmek düşlerimde..
Anne, günün kutlu olsun, öptüm toprağından seni binlerce kez gözyaşlarım eşliğinde.
öptüm sessizce yine resminden..
sustum duâlar eşliğinde... duruldum bak yine fırtınalarımdan, sessizim zarar’sızım kendime..
Günün kutlu olsun yegane kadın ve duâlar seninle..
Seni çok seven kızın.
Vakit anneler gününe ilerlerken...
3MayısGecesi-01:09../Z.Nâr
........
YORUMLAR
Nar-ı Çiçek
Selam olsun güzel gönlüne.
Üzülme...
Lütfen üzülme..
Annesizlik zordur vesselam.
Allah başımdan eksiltmesin diye dualar dilimden düşmez.
Allah sabır versin.
Sevgimle.
Nar-ı Çiçek
Âmin ecmain.
Râbbim hayırlı ömür versin inşallah annenize.
Sevgilerimle
'Çok güzel olmuş.' deyip geçiştirmeyeceğim...
Annesizliğin, anne isyanı bu!
Bu yüzden mi mayıs hâlâ soğuk, bu yüzden mi durgun,
bu yüzden mi küs bulutlar
yağmıyorlar sanki ağlıyorlar.
Bunca kelime çırpınırken dilinde,
sen ne kadar çok sabır koydun kenara.
Rab'bim yâr ve yardımcı'n olsun, inşirâh diliyorum yüreğine.
Bir de annesi hayatta olan yetimlere...
Annemizin mekânı cennet olsun,
ne mutlu ona, ardında senin gibi bir evlat bıraktı.
Fatihâ gönderdim ruhuna, bu da babasızlığımdan hediye olsun...
Zeynepece tarafından 5/5/2016 1:14:11 AM zamanında düzenlenmiştir.
Nar-ı Çiçek
Âmin ecmain.
Allah râzı olsun sevgili şâirem.
Bazen yapılacak tek şeydir duâ zira diğerleri çoktan yapılmıştır.
Sevgiler çok güzel yüreğine..
Ah Nârr
sen iyi anlarsın benim ah' ımdan.
Ama bu sefer ki bir başka...İmrendim yazına hem nasıl.
Ne zamandır annemle ağlaşamıyorum. Hayat öyle bir bastı ki ümüğüme en sevdiğim acımı bile yaşatamaz oldum.
Ne şiir, ne söz, ne göz yaşı... Ben de bir anneyim, sen de... Burada anlatılmaz bir boğuşma içinde kısırlaştı duygularım derken anlatamam belki şu müziğin etkisiyle de zırıl zırıl ağlıyorum desem yeridir. Bunun için çok teşekkür ederim güzel kuzum... yaşat acını, bitmezin bu dava ne olur......İzmir' i yağmur esir aldı, dışarda gök ağlıyor, içeride ben. Bu dünya telaşı insanda kalp filan bırakmıyor diye belki bu durumdayım, bıktım dünyanın insanı yorup bitiren kötülüğünden.
Ah annem özür dilerim, seni unutamam ki ben. Sadece es verdim acılarıma, kızım, yavrumun telaşı sarıldı boynuma. Başka bir sızıyla sızıyor yüreğim her gece. Yüreğim yüreğinde kilitli yine de merak etme ödeşiriz bir gün.
Saçmalıyor gibi durabilirim dışardan, sen anlarsın canım, teşekkür ederim annene ve sana. Anneler günümüz kutlu olsun, yüreğimizin yarısı eksik olsa da... Öperim yanaklarından...<3
Nar-ı Çiçek
Tutuyorum kendimi.. bunca hayat telaşımın içinde üzmeyeyim diyorum annemi.. olmuyor.
Olmuyor tutamıyorum ve bir gece yarısı kalkıp anneme yazıyorum..
Sanki onun eline geçecek bir mektup gibi..
Beyaz bir güvercine teslim eder gibi düşünüyorum yazdıklarımı içim soğuyor.
Duruluyorum..
Sakinleşiyorum..
Yetim yüreğime anne şefkâti sunan kalbine her daim teşekkür ettim.
Hissedebiliyorsun değil mi..
nasıl bir sancısın şair
nasıl bir yara… harflerde bu kadar kanatılır mı özlemle
fazla söz söylenmez hiç bir acının üstüne
*
annenize gani gani rahmet dilerim… mekanı cennet olsun inşalah
Nar-ı Çiçek
Âmin ecmain değerli şâir.
Acı’yor bazen insanin nefesi bile işte..
Efendim !.. Seçki kurulunu ve düşürdüğünüz hüzün incilerinizi kalbi tebrikler ediyor ; aşağıdaki satırları , izninizle paylaşmak istiyorum .
ÇOK ÖZLÜYORUM ANNE
Mezarının başında annesiyle konuşurken öyle ağlıyordu ki; cesaret edip soramadım bir türlü "Kimsin, adın ne senin?" diye ne kendisine, ne de saçlarını okşarken onu teselli etmeye çalışan babaannesine.
Yıllardır ; aklıma geldikçe hep ona hayıflanırım, niye sormadım diye. Acep Zeynep miydi yoksa Hatice miydi adı ?
Bu sefer yol çok uzadı, bitmiyor gibi geldi,
Rüyamın heyecanından, yaşla göz arasında.
Uçamazdı ya otobüs,gitmiyor gibi geldi,
`Yavrum, kalk geldiniz` dedin, kaşla göz arasında.
Yorgunluğumdan olacak, yana düşen başımı,
Severken okşamış babam, yatırıp dizlerine.
Kirpiklerimden eline, süzülen gözyaşımı,
Silerken o da ağlamış, baktım da gözlerine.
Ne bileyim sordum işte, dedim: `O benim annem`
Sen niye ağlıyorsun, ey canım babacığım?
Keşke sormaz olsaydım, sormaz olsaydım annem,
Sel boşandı gözlerinden, ah canım babacığım!
Bağrına çekip basarken, usulca kulağıma;
Dedi: `Elimden tutandı, canımın cananıydı.`
Seni gül diye bırakıp, viran olan bağıma,
Giden melek yüzlü annen, gönlümün sultanıydı.
Bitirmemişti sözünü, birden: `Ah kalbim! ` dedi,
Anladım ki babamın da, sol yanı sızlıyordu.
İki büklüm oluverip boncuk boncuk terledi,
Mırıldandığını duydum, seni çok özlüyordu.
Nice sonra uyanıpta, açınca gözlerini,
O tatlı gülüşüyle, hazırlan dedi bana.
Hani mızıkçılık yoktu, unuttun sözlerini,
Ağladığını duyunca, annen küsmez mi sana?
Duydum sana kalk geldiniz diye seslendiğini,
Bir ruh gibiyiz bir tanem, inan sen, ben ve annen.
Unutma seven kalplerin aşktan beslendiğini,
Sil gözünü geldik bak, el sallıyor babaannen.
Anneciğim! Bu anneler, hep mi böyle ballıdır?
Babaannem beni körpe kuzu gibi kokladı.
Hepsi de mi bal dudaklı, ağzı şeker dillidir?
Üç gün sabahlara kadar, başucumda bekledi.
Hani o gece rüyamda, ağlama demiştin ya,
Gelsen hiç ağlar mıyım, çok özlüyorum anne.
Peki anneciğim diye, sana söz vermiştim ya,
Tutamıyorum sözümü, üzülüyorum anne.
Lâle, sümbül, mor menekşe, gül açmış toprağında,
Gül açmasın da ne yapsın, sen gülsün, toprağın gül.
Binbir renkli kelebekler, dinlenir yaprağında,
Kendin gülsün, gül kokarsın, dalın gül, yaprağın gül.
Beyaz açan gül vardı ya, bir akşam getirdiğin,
Sen gidince bir kez olsun, ne açtı ne de güldü.
Geçenki gelişimizde, götür diye verdiğin,
Toprağını öper öpmez, hem açtı hem de güldü.
O gül, toprağınla güldü, beni de güldür anne,
Hiç değilse bu son gece, yavrum de, ver sesini.
Belki bir daha gelemem, belki son gündür anne,
Öpücükler arasında, koklayım nefesini.
Gideceğiz dedi babam, bilet almış yarına,
Güllere toprağından, götürecekmişiz anne.
Kısmetse önümüzdeki yılın ilkbaharına,
Sana da o güllerden, getirecekmişiz anne.
Allah`a ısmarladık, hoşçakal gül anneciğim,
Seni anlatacağım, gidince öğretmenime.
Diyeceğim: `Cennette de açan gül anneciğim! `
Bir annen de o dediğin, Songül öğretmenime.
Nar-ı Çiçek
Değerli yoruma ve şiire canı gönülden teşekkür ve Saygılarımla.
Eminim ki duymuştur seni :( Böylesi bir feryad duyulmayacak gibi değil. Yeri doldurulamaz en büyük boşluklardan :( ne diyebilirim ki bitanem. Acıttın yine.
Belki sen de annesindir bilmiyorum ama bir nebze , onların da sırf senin annenin yanında olmasına duyduğun ihtiyaç gibi onlarında sana ihtiyacı olduğunu bilmeni isterim. Ve bir gün, o uzun yolculuğa çıkan sevdiklerimizle kavuşacağız.
Gelip geçici bir ayrılık. Katlanılması zor bir özlem yangını biliyoruz biliyoruz da işte ahh kalbimize söz geçirebilsek değil mi ? O nazenin yüreğinden öpüyorum birtanem.
Anneciğine ve nezdinde sonsuzluğa uğurlanmış tüm annelere haktan rahmet diliyorum. Mekanları cennet olsun .Kalbî sevgimle.
Nar-ı Çiçek
Âmin ecmain.
Sonsuz sevgiler yüreğine değerli şâirem..
anne yoklugunda uzun yillar yasayan, yasamaya calisan biri olarak özlemim yeserdi yine bu siiri okurken.
yüregine saglik .huzurlu sevgi dolu umutlu gunler diliyorum .canim kardesim..
Uzun uza diye yazmak isterdim bende annelerin annesi ama gül kokulun burada sana yüreğini dökmekte...
Allahın emri ile özlüyorum seni anne
eringenliklerde yorulsamda
ve sakin gücenme,
abartıyorsun deme
ve sakın söylenme
hep seni üzülerek hatırlıyorum diye,
hüzün kâlbin cilasıdır diye aklıma koyan sensin,
cilaladın sensizliğin hüznünde kalbimi
binkere.. milyonkere.. milyarkere..!
Geç ve gece oldu, uyumak istiyorum
ve sana gelmek düşlerimde..
.
.
.
.
ve bir iyi geceler öpücüğü konduruyor yanağına Allaha emanet ol yavrum ..Allaha emanet
Selam ve muhabbetle Nar-ı Çicek...İç dünyanın eşlik ettiği bu yazının izdüşümünde şiire bandık ...
Nar-ı Çiçek
Râbbim sabır ile dayanma gücü versin.. ki yorum şefkâtli bir anne busesi kadar huzurdu.
Selam olsun güzel gönlünüze..
Var olasınız.
Nar-ı Çiçek
Allah râzı olsun desem sadece..
Yolun şiir olsun inşallah Fatih kardeş sağol..
Ben öyle yazılara pek yorum yazamıyorum Nar,
Ama bugün,niye bilmiyorum
Daha güne yeni başlarken nedense ilk okuduğum şiir bile susmakla ilgiliydi...
Boğuk,bulanık bir hava...Belki de bundandı...
Babaya yazılan bir şiirin hüznü vardı yüreğimde,ağladım bu sabah,
Sonra seni gördüm isimler içinden...
Ah Nar,
Sen böyle üzüldükçe anne yanım inciniyor hüznünle, sarmak istiyorum seni anne yüreğimle...
Yapma böyle Nar...hüzünlen tabi,ama bu kadar yorma yüreğini...
İncinen yanınla güçlü ol ya da öyle olmaya çalış hayata karşı...Ne bileyim...Sevdiklerine daha çok sarıl,umutlarına...
Ne diyebilirim ki şimdi seni avutmak istesem,
Bahçemden bir demet gelincik toplamak isterim sana,hüzünlü yüreğine iyi gelsin ve gülümseyesin diye...
Keşke daha fazlası gelse elimizden...
Annene rahmet diliyorum ve sevgimi bırakıyorum sana,
sevgiyle kal Nar...
hena tarafından 5/3/2016 4:33:31 PM zamanında düzenlenmiştir.
Nar-ı Çiçek
Âh can hena..
Bazen yapılacak tek şeydir duâ zira diğerleri çoktan yapılmıştır. .
Üzülme üzdüysem bağışla olur mu..
Çok sevgimle
hena
Ey Can,
öyle bir iz bıraktın ki bende Anne'ye dair...
Sevdiğin için bir şey yapamamanın hüznü benimki...
Üzülmem buna
Sadece dua...Elimden gelen..
Naif yüreğine huzur ve Annene rahmet diliyorum Can..
Öncemiz vardı bir zamanlar hani çocukça telaş yüklü nazlarla büyümeye çalışırken ve büyüdük de. Peki, ne mi oldu?
Kaybetmeye başladık hem de hızla.Yitip gidenler hele ki kutsalımız annelerimiz ve babalarımız.
Bir yanımız eksik sevgili Nar, senin de benim de ve asla dolmayacak bir boşlukla günbegün büyümekte hem de azalacağı yerde.
Sahi neydi suçumuz? Hem ister miydik böyle olsun?
Çareler tükenmez, diyen kimse koca bir yalan sunmuş bizlere.
Çok mu karamsarım yine bu gün?
Ne yapayım, mutluluk pek uğramıyor son zamanlarda.
Soluk bir rengi var gökyüzünün ve belli ki o da eşlik etmekte.
Hayırlı Kandiller sevgili Nar ve o naif yüreğine selam olsun.
Rahmet yüklü bir sağanak var dışarda ve içimde de.
Sevgilerimle.
Nar-ı Çiçek
Karamsar değilsin can şâirem.
Hayatı gözlemliyorsun.
Teşekkürler varlığına güzel yürek.
Sevgiler
"Sustuğum her cümleyi yazarak anlattım kalbimin yorgun tarafından. Şiir sandılar okuyanlar
okurken sıvazladılar satırların sırtını, kimi zaman şefkatleriyle kimi zaman es geçildi güzel olmuş sözleriyle..Ama kimse bilmedi anne kimselere demedim seni gerçekte’n nasıl özlediğimi.."
Alintiladigim bölümden sonra insan ne diyecegini bilemiyor gercekten. Ha ille de bi sey denmesi icin mi yazıyor Nâr bunlari? Degil elbette. Peki neden yaziyor? Rahatlamak icin mi? Belki.. peki rahatliyor mu? Anlık da olsa evet, kimbilir. Hani derler ya, acilar paylastikca azalir diye. Yalan. Yani aslinda kiminle paylastigin önemli. Insanlarla paylastigin acinin rahatlama suresi o kadar anlik ki.. oysa gerçekten o aciyi verene cocukca nazlanarak paylaşınca, cok daha uzun oluyor rahatlama süresi. Garip bi teselli veriyor icine çünkü. "Allah'im, evet onu benden aldin ama tekrar vereceksin biliyorum. Ki hic vermeyedebilirdin. Ama verdin, tekrar verme sevincini yasatmak icin belki de aldin. Ama lutfen o ana dek, sabrini da ver" demek belki ve beklemek... bazen dayanamiyor gibi oluyor insan. Sonra bakıyorsun, yalniz degilsin ki.. benzer acilari yasayan hatta cok daha fazlasını yasayanlar var. Onlar sabrediyorsa ben de yapabilirim diyorsun.
Hic unutmam, cok sevdiğim birisi bana "su an ağla, oyle bi agla ki hic gozyasin kalmayana kadar, rahatla. Ve sonra da unut" demisti. Hani cok kola ic ve tiksin. Bi daha da icmezsin gibi. Ama oyle olmuyor iste. Yani bu ayriliklar ille senden bir seyler götürüyor, bunu inkar etmek sacmalik. Ama bambaska güzellikler de katıyor. Mesela sen, guzel Nâr, sen.. O kirilgan kalbinin taa içinden öperim.
Cok uzun oldu, mektup gibi.. daha da yazardim, yazdiklarimin laf kalabaligindan oteye gecmedigini bilsem.. ama ilaç degil bunlar, ilacı verecek belli. Bugun de oyle guzel bi gun ki... simdi yagmur yagiyor burada. Dilerim gonlune sagnak sagnak rahmetler yagsin da, biraz olsun ferahlayasin. Okuyup hicbir sey yazmasam yapamiyorum iste, hoşgör:) ve sevildigini unutma.. ♡
Nar-ı Çiçek
Bazen diyorum ki yazmayayim.. üzülmesin kimse üzüldüklerime..
Ama yazmadan edemiyor içime az da olsa huzur koyamıyorum..
Âh sevgili küsss..
Sen üzülme.
Beni anlaman yeterli yanan yüreğime.
Çok sevildiğini unutma emi..
Ne demsem Hani gerçekten kelimelerim kifayetsiz !!
Hani yağmur toplayan kasvetli bulutlar gibiydim .. Anne ' dedin Anam Ahh Anamm dedim ' damla damla indi yağmurlar gözüme ..
Papatya baharı ' Gelincik sevdası ' yıllar önce aldılar elimden Annemi 'Karlar içinde kalan beyaz bir kardelen gibi' henüz açmaya vakit bulamayan Mimoza çiçeği gibi' Kök saldı Kara toprağa ..henüz 11 'de ahh çocuk kalbim yıllara nöbet tutum bir avuç toprağın başında ..
Gizili gizi ağlardım Hiç bir Anne yavrusunu ağlarken görmek istemez diye.. ama bu gün sizden cesaret aldım
Bende ağlaya bilirim değil mi.. ?
Lütfen Tanrım hiç Çocuk Annesiz büyümesin ..!!
yazamıyorum artık ..Sevgilerimi sunuyorum güzel yüreğinize ..Beyaz Papatyalar bırakarak ''
Saygılar ...
Nar-ı Çiçek
Anlayan ve hisseden yüreğine selam olsun.
Cennet olsun mekânları inşallah.
Sabır diliyorum.
Sevgiler çok şâirem.