EĞER ÇOCUK KALSAYDIM

• 29 Nisan 2016 Cuma 15:52:27

EĞER ÇOCUK KALSAYDIM
Aklımın erdiği,ilk yaşadığım yıllara geri dönüyorum.İlk hatırladıklarıma hasretle bakıyorum bugün.Tek göz bir odada beş kardeş bir de annem var.Annemin çelik karyolası köşede,,hemen yanında yerde bir iki minder,ortada el dokuması kilim,duvara dayalı yastık,katlanmış yer yatağı,Mutfak malzemeleri de bir köşede.En önemlisi bir gaz ocağı. En çok da onu seviyorum çünkü soğuk günlerde yemek pişerken çıplak ayaklarımızı gaz ocağının sarı metal kısmına uzatıp ısındığımız için.Pişen bulgur pilavının lezzeti de tabii.Yer sofrasında beş kardeş,pilavın yanında soğan ve ayran.Hep birlikte şen şakrak...Başka bir ev.Mutfağı ayrı ,Oturma odası aynı zamanda salon.En azından bir girişi büyük bir penceresi kalmış aklımda.Annem dikiş makinesi başında sabaha kadar dikiş diker, lokomotif gibi tik tak,tik tak.
Gaz lambası ışığında..Köydeyiz...Köylüler düğün dikişi ,okul önlüğü,kendilerine şalvar getirirler dikilsin diye.Karşılığı ise ya bir köy ekmeği ya birkaç yumurta,yada bir tas yoğurt.Annem dikişin başından bir kaç dakikalığına kalktığında yetişemeyen ayaklarımla makineyi çalıştırmam...Artık okul vakti,Evde okula kayda gelen öğretmenleri hatırlıyorum,yerde tepine tepine ağlıyorum,okula gideceğim diye.Çizgi çalışmaları ilk hatırladıklarım,Derken ilk okul orta okul çoktan bitmiş.Yatılı okul sınavları ve bir yatılı okuldayım..Aileden ilk ayrılış ve göz yaşları.Bir köy öğretmeni.Kendini bir şey sanan...Öğrencileriyle büyüyen,öğrenen ,öğrendikçe öğreten bir öğretmen.Çabucak büyümüş,çocukluğunu hiç yaşamamış,büyümüş bir genç kız. Ve bir anne ,bir ev hanımı ,çocuklarım diyor bağrıma basıyorum.İşte hayat artık onlar için....Nerede çocukluk,nerede çocuk olmak.....