ölümü düşlerken

• 20 Nisan 2016 Çarşamba 09:30:43

SINIR

..... İlk kez kendimle hesaplaşıyordum

Yaşadıklarımı arkamdan bırakıp o gün sınırı geçmeliydim ama kör vicanımdan ne kadar kaçabilirdim üç gün boyunca Avaşinin delirmiş suyunun dinmesini bekledim bir ağaç kovuğunda üç gün boyunca avaşinin berak suyunu izledim üçüncü günün sabahı berak bir güneşle uyandım güneşin yansımasında avaşin taze bir gelin gibi ışıldıyordu. Suda yansıyan ışıklar kristaller halinde dağ yamaçlarında eriyen karla birleşiyordu. Ve durmadan kanayan bir yara gibi kar suyu avaşinin içine doğru akıyordu. Avaşin suyun kuşatması altında aralıksız bir şekilde kabarıyordu. Uyandığımda her yerim soğuktan dolayı karıncalanıyordu. Vücuduma dikenler saplanıyordu sanki.

Pişmanlıklar eski bir yara gibi durmadan hafızamın içinde dolanıyordu. Beynim bir sanayi agrafıyla sıkıştırılıyor gibiydi yirmi gün öncesinde yaşadıklarım gözlerimin önünde perde halinde inip kayboluyordu. o gün ilk kez vicdanımla hesaplaşmıştım Mağaraya girdiğimde iki cesetle karşılaşmıştım ikiside kafalarına sıkılmış birer mermiyle öldürmüşlerdi mağaranın duvarlarında yer yer kan lekesi göze çarpıyordu. ölümün gölgesi mağaranın her yerine yayılmıştı ve yaşamın üzerine kara bir kefen gibi çökmüştü

İlk ceset otuz otuz beş yaşlarında vardı alının tam ortasında bir mermi izi belirgin bir şekilde göze çarpıyordu. Mermi ense kökünde çıkıp mağaranın duvarına saplanmıştı kafası bir kan çanağının içinde yüzüyordu. durmadan kan kaybetmişti sol eli cesedin altında ters dönmüş ve gözleri mağaranın duvarına kilitlenip koca bir boşluğun içine bakıyordu. Üzerinde haki renkli bir elbise vardı

ikinci cesede yöneldim mağara duvarına yaslanmış gibi duruyordu. Yüzü mağaranın arka tarafına doğru dönüktü oturarak kafasına sıkılmıştı sol ayağı cesedin altında sağ ayağı ise uzunlamasına doğru mağaranın ortasına doğru uanmıştı kafasında yere doğru kan akıp yer yer donmuştu sanki kafasının içindeki en kötü hayaller infilak etmişti iyice yanaştım yüzünü kendime doğru çevirdiğimde gerçekle yüz yüze geldim BERFO DAN BAŞKASI DCEĞİLDİ ölüm sonunda onuda kendi safına katmıştı olduğum yerde dondum azraiz sanki bedenimi okşuyordu. durmadan titreme dalgası bedenime yayıldı arkama bakmadan mağaradan çıktım........

O gün ilk kez sınırı geçecektim.......