Bu gün !!11 Nisan’..Benim doğum günüm!..Yüreğimi yeniden mutlu zamanlara adadığım;torunlarımın sevinç taşıdığı,çiçeklerden taçlar ördüğümüz bir günün adından doğan güne başlamanın mutluluğu içindeyim.Duygularım yalnız güncelerin içinde değil;duran zamanla akan zamanın içinde sakladığım tohumlarda...Selam verdim parktaki ağaçlara.Bir dilek tuttum şebnemler yükselirken sonsuzluğa.
Bütün ağaçların dallarına çiçeklerine,yapraklarına baktım,baktım..Sonra dönüp bir de kendi içime baktım!..İşte yeni ben! işte yeni ben!..İçimdeki tohumlar açılıyordu birer birer..
Ve görmüştü yıldızlar içimdeki güzelliği...’Celal Sılay’ın dizelerindeki gibi birer birer içime düşüyorlardı.Aydınlanıyordum; o kadar aydınlanıyordum ki ;bütün kuşlar bana geliyordu..Bahar bütün dallarını içime uzatmıştı.Çiçeklenmiştim,o kadar çiçeklenmiştim ki hayretler içerisindeydim..Duymuştu evren içimdeki duayı..Nur saçılan ışıklı kapıyı açmıştı: kendimi bulmanın mutluluğu içinde yeniden kendim olmanın mutluluğu içinde mutluluk içinde dizlerle söyleşip ’Bana Gelirsin’şiiriyle ’Celal Sılay’ın yüreğini duyumsayarak bu şiiri defalarca okuyordum.
’Bana Gelirsin’
Yıldızlar görse bendeki güzelliğini
Birer birer düşerler içimdeki denize
Aydınlanırım o kadar aydınlanırım ki
Bana gelirsin

Bahar anlarsa duyduğum üzüntüyü
Bütün dallarını uzatır içime doğru
Çiçeklenirim o kadar çiçeklenirim ki
Bana gelirsin

Din duyarsa duyduğum ibadetleri
Bütün mihraplarıyla çevrilir bana
Büyürüm o kadar büyürüm ki
Bana gelirsin
*
İçimde görsen güzelliğini
Gark olursun nurdan bir aleme
Bulmak için kendini bulmak için
Bana gelirsin