Herkesin bir hikayesi var. Ya da anlatsam roman olur diyen çoktur. Ya da şiir benim göbek adım diyen mi dersin, bir acemi duruş sergiler içli şarkılar, herkesten bir haber sunar.

Kaldırım eskisi yılları ayakta yorgun bekleyiş, belki yarın uc uzlar umudu ile baygın küsür. Ardına takar fakir bahanesi yüzünü zengin avuclar sahnesi, kuyrukta bekler, aşk namesi hasta eder düşünde kayıp cenneti, yollar yürür ardı sıra, o gelmez her daim aşkta.

Sokağın başında durur, evi döner durur sanki dolap beygir, kapı eşiğine atılır, kırık nefesi, Uyumaz olur ayakta ölür neşesi, çıkılır basamaklar yorgun düşer başta parmaklar, sanki yillanmis dünden kalan yasaklar. Pencere arazi soğuk odaya uzanır. Gölgesi cebinde şıkır dar, dar gelir odalar dışarıda çocuk sesi var.

Yalnızlık zor bir yazı olsa gerek, cok kalem kırar gönüllerde, seyre dalar, o akşamcı vakitlerde, takılır gözleri uzak illerde, seyre dalar o eski gülümseme, kendine oynar yalnızlık zor bela, içine haşere adamı kader buysa, izlenir yanakların göz tanesi, kalbe zarar, hasta etmesi, düşürmek dilinden eski sevgiliyi...