Adıyaman Gururu, Beşpınar Vadisi Projesi

• 8 Nisan 2016 Cuma 07:48:02

Adıyaman Gururu, Beşpınar Vadisi Projesi

Yıllardır hep Adıyaman insanının piknik yapabileceği, rahatça kafasını dinleyebileceği, dinlenebileceği bir alanının olmadığından sitem ederiz. Dinlenme amacıyla hep uzaklara gideriz. Oysa şimdi, bizim da Beşpınar Vadisinde yapımı devam eden projeyle gururlanacağımız bir yerimiz var. En azından, il dışından gelecek misafirlerimizi gönül rahatlığıyla gezdirebileceğimiz, çay içirebileceğimiz, bir övünç kaynağımız olacak.
Geçen hafta, il dışından gelen misafirlerim vardı. Her zaman “acaba nereye götürebilirim?” diye kara kara düşünürken; şimdi içim huzur dolu olarak zevkle götürebileceğim, birkaç yer var aslında. Artık o kadar da ümitsiz değilim, yani!
Beşpınar Vadisi ve Ali Dağı mesire alanını en sona bırakacak şekilde, ilk olarak eskiden Adıyaman Kalesi diye bilinen yere çıktık. Şehre kuşbakışı bakarken, aslında buranın bir Kale şeklinde olduğunu söyleyerek, eski resimlerini gösterdiğimde; “ vallahi yazık etmişler, keşke eski haliyle kalsa, daha güzel olacakmış!” diyerek üzüntülerini dile getirdiler, “Artık olan olmuş!” diyerek, şehre bir başka yerden kuşbakışı seyredebilecekleri seyir tepesine gittik.
Demli bir çay eşliğinde, Adıyaman’a tepeden bakarken; “Hele siz bir de gece, buradan Adıyaman’ı seyredin!” deyince, bir kez daha hayran kaldılar. Onların her takdir ve övgü dolu sözlerini duyunca, daha da gururlanıyordum, seviniyordum ve mutlu oluyordum. Mutluluğumun bir sebebi de onları mutlu edebildiğimi görmekti.
Akabinde, “şimdi sizi en güzel yere götüreceğim” deyince, “daha güzel yerlerde mi var?” dediklerinde; “elbette siz daha ne gördünüz!” diyerek, göğsümü gere gere, Ali dağı mesire alanına giden o kıvrımlı yolundan tırmanmaya başladık. Aracı ben kullanmadığımdan, hem yolu çıkıyor, hem de övünç kaynağımız olan “Beşpınar Vadisi Projesi” ni anlatmaya çalışıyordum. Hafta sonunu değerlendirmeye çalışanlar, bütün Çamların altını işgal etmişler. Her çam ağacının altında bir aile oturmuş, yakılan ateşlerden dolayı, ormandan dumanlar yükseliyordu. Yer bulmak hayli zor. Kalabalıktan dolayı, müsait bir yer araya araya tepeye varmıştık. Bir an da tepenin Güney kısmına ulaştık. Güney kısmında hiçbir ağaçlandırma yoktu. Orada oturamazdık. Barajı tepeden temaşa eyledikten sonra, Ali Dağı’ndan aşağıya inerken, nihayet müsait bir çam ağacı bulduk ve artık biz de piknik yapacaktık. Kaldığımız yer, hem Adıyaman’a nazır, hem de “Beşpınar Vadisi projesi” ni tepeden görebilecek bir yükseklikteydi. Misafirlerimizin hayranlıkla seyre daldıkları Beşpınar Vadisi’nde devam etmekte olan çalışmaları, gerçekten övünç kaynağımız, gururlanacağımız bir projeydi. Bunu misafirlerimiz de canı gönülden dile getiriyorlardı.
Beşpınar Vadisi ve Ziyaret Çayı yatağında ki yapılmakta olan düzenlemeler, sık aralıklarla yapılmış olan setlerle, akan suların, olduğundan fazla görünmesiyle küçük çapta göletler oluşmasına ve Abuzer-i Gaffar-i ziyaretinin sağında, solunda akan suları birbirine bağlayan köprüler, tüm çıplaklığıyla gözleniyordu. Sağlı-sollu akan iki çayın yakasında yapılmakta olan parklar, çeşitli ağaçlar, düzenli bir şekilde dikilmişti. Yapılan parklar, bisiklet yolları, piknik-dinlenme alanları, etkinlik-yürüyüş-dolaşım parkurları, halı sahaları, yüzme havuzları, yapay göletler gibi… doğrusu benim de beklediğimden daha harika olacaktı. Estetik, göze ve gönle hoş gelen görüntülü bir manzara!
Belki yapıldığından bu yana, bir türlü fırsatını bulup gelememiştim, ama misafirlerim sayesinde, ben de bu harika projeyi yukarıdan gözlemleme imkânı buldum. Görünen o ki, artık kimse “piknik alanımız yok, misafirlerimizi gezdirecek bir yerimiz yok!” diyemeyecek. Her zaman söyleriz ya, “bu cennet vatanda yaşayanlar, her şeye layıktır”. Evet, Adıyaman insanı da bu güzelliklere layıktır. Gerçekten gururlanarak, misafirlerime bu proje bittiğinde, ne kadar güzel olacağı hakkında rahatlıkla konuşabiliyordum.
Karnımız doyduktan sonra, misafirlerimden hiç ummadığım bir teklif aldım. Ummadım diyorum, çünkü yaşı ilerlemiş akrabalarım, nasıl göze aldılar bilemiyorum, aşağıya inerek, proje alanını gezmek istediklerini söylediler.
Yavaş yavaş Beşpınar vadisine indik. Hayranlıkla baktıkları her çalışmayla ilgili konuşarak ve kritikler yaparak, Sultan Sarayı’na doğru ilerledik. “Bu projeyi düşüneni, uygulayanı görüp, teşekkür etmek gerekir. Gerçekten bu yer, ancak bu kadar değerlendirilebilir. Sanırım özellikle Valinizi kutlamak gerek…” diyorlardı.
Doğruydu, gerçekten teşekkür etmek gerekir. Beşpınar vadisindeki bu projesindeki çalışmalar göz kamaştırıyordu. “Beşpınar Vadisi Projesi” tamamlandığında, galiba Adıyaman’ın da göğsünü gere gere övünebileceği bir piknik, mesire ve dinlenme alanı olacaktır. Artık İl dışından misafirimiz geldiğinde, gezdireceğimiz bir yerimiz yoktu; ama artık Adıyaman Valisi Sayın Mahmut Demirtaş sayesinde var. Ali Dağı mesire ve piknik alanının devamı gibi görünen Beşpınar vadisi projesi, mevcut barındıracaklarıyla Adıyamanlıların ne kadar güzelliklere layık olduğunu bir kez daha ortaya koymuştur. Bu anlamda, Adıyaman Valisi Sayın Mahmut Demirtaş ve ekibine teşekkür edebilmek en doğal hakkımız olsa gerek, hem de “marifet iltifata tabidir” kabilinden, çok çok teşekkür etmek gerekir. Bizim de artık her konuda Adıyaman’a nefes aldıracak piknik alanımız ve dostlarımıza neşe içerisinde çay içirebileceğimiz bir gurur kaynağımız var artık.
Adıyaman insanın piknik amaçlı olarak, hafta sonları uzaklara gitmeyeceği için, başta Adıyaman sevdalısı, atom karınca misali Adıyaman Valisi Mahmut Demirtaş ve Vali Yardımcısı Murat Süzen olmak üzere, projeye emeği geçen herkesi canı gönülden ve yürekten kutluyor, misafirlerimizin de teşekkürlerini, takdirlerini iletiyorum.

Kerim BAYDAK
[email protected]