KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
-E kadar... / - Den sonra...
Telaşlanmalarımın son demini yaşadığını gözlerken tam da
Tüm attıklarımdan bir artık dayanmış meğer iki kaşım ortasına
çek tetiğini zaman
son mermi
son nefese eş
kalmasın bir sonraki gündoğumuna hiç bir aman....
Bugün parmak uçlarımda dijitalleşmiş bir beyaz ekran karalamasına hevesliyim. Hiç yapmadığım kadar cesur bir özetleme içinde ,süresiz tedirginliklerime ek baharat tadında demli aklımla sizlerleyim.../yemeğin tadını baharat verirmiş, doğru galiba.../
Beyaz sayfa bu ya
Hemen benimsedim.
Benim ya
Kim karışır dedim.
Başladım kelimelerde hoyratça savrulmaya/Camdan tenime vuran ılık bir İzmir rüzgarından başka hiç bir şey yok tutunacağım
O da zaten kayıp gidiyor ruhumun süzgecinden
Sanırım savrulmam bu yüzden... /
Neyse...
Geçirilmiş zamanların özetini yapmak, geçirilmiş zamansızlıkların özetini yapmaktan daha kolaydır./Kolaya kaçmak ne de güzel işmiş... /
Şu geçmiş denen kelimeyi anınca sesim hep titrer. Özlüyormuyum? Korkuyormuyum?
- Bilmiyorum!
İkisi de var aslında...
Ölümün yanı başımda alay edercesine güldüğünü düşündüğümde, korkuyorum... ve bıkkın bana inat, hayatın ölümün ardından elinde eski bir süpergeyle koşuşturuşunu izlediğim aklıma geliyor.Gülümsüyorum. Hayat beni seviyor.Bu günlerde o sevgiliyi özlüyorum.
Boşluk denilen garip sirkülasyon içinde, normal şartlar altında nefes alıp almadığını bile umursamayacağım birine yıllarca sevgili lakabını taktığım ve hataların en büyüğünü yaptığım için, korkuyorum...ve o ruh halinde bile ( ki şartlar normal koşullar altında değildi) babamın başı yukarda kızı olmaktan hiç ödün vermediğim geliyor aklıma. Gülümsüyorum. Babam beni seviyor. Bu günlerde o kendini güveni olan kızı özlüyorum.
Sonra okul maceraları... Yıllar önce "Sen yapamazsın!" cümlesiyle bana gaz verenlere ödül olarak matematik okuduğumu düşünüyorum. İnsanları ne kadar çok önemsiyormuşum. Aynılarını zaman zaman tekrarlıyorum kendimden korkuyorum...ve kendi seçimlerimi yapmadığım zamanlarda bile o seçimlerin ardında nasıl gururla durduğum geliyor aklıma.Gülümsüyorum.Kendimi seviyorum...BU günlerde kendimi sevmeyi de biraz özlüyorum...
Velhasıl Kelam...
Korkuyla , özlem hep beraber yaşadı bende...
Bu yüzden diyorum hep, ruhları değil canları önemseyin diye...
/Ki ruh hem özletir hem korkutur insanı
Dikkat ediniz nankördür.../
Çelişki hayata ait
alışamadıklarım çeliştiklerime eş diyelim...
Ruhu önemli tutarız şiirlerde, yalandır.Daha doğru bir tanımlamayla şair maskelerinden biri.
Düşensenize
Ruhsuz can ne kadar da çok çevrenizde
peki cansız bir ruh gördünüzmü hiç?
Can ruhtan daha kuvvetlidir
Dahası daha asi....
Ayakları daha sağlam yere basar
Ruhlara güveneceğinize canlara güvenin
Derim ben hep...
/ki ruh candan önce terk eder insanı.
can da terk etmez ya onun kadersizliği doğanın döngüsünden diyelim
yoksa neden çürüyüp gitsin ki?/
Ve bu yüzden;
Telaşlanmalarımın son demini yaşadığını gözlerken tam da
Tüm attıklarımdan bir artık dayanmış meğer iki kaşım ortasına
çek tetiğini zaman
son mermi
son nefese eş
kalmasın bir sonraki gündoğumuna hiç bir aman...
Diyerek kapatıyorum bu sayfayı, geleceğe bakarak yaşatacığım ardından gelen karalamalarımı...
Başak Doğru ’08
YORUMLAR
Olgun Ekinci tarafından 8/8/2008 8:44:08 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ruhsuz can ne kadar da çok çevrenizde
peki cansız bir ruh gördünüzmü hiç?
Can ruhtan daha kuvvetlidir
Dahası daha asi....
Ayakları daha sağlam yere basar
Ruhlara güveneceğinize canlara güvenin
Derim ben hep...
/ki ruh candan önce terk eder insanı.
can da terk etmez ya onun kadersizliği doğanın döngüsünden diyelim
yoksa neden çürüyüp gitsin ki?/
Okumakta sevkliydi seni mate
Tabiki birazda insan kendinden bir şeyler buldu mu daha çok seviyor o dizeleri cümleleri...
Aslında güncel hayatta kullanırız fark etmeden ruhsuz adam
Oysa ruh Allahtandır, O'nun nefesidir.Bize can veren ruhtur.Ruh bedeni terk ettimi geriye kalan can sessizdir, sevdiğini bir daha bulamayacağını bilen sevgili gibi...
Sadece makineye bağlanan o aygıtlarla hayata tutunması sağlanan canlar Ruh olmayınca vazgeçiyorlar yaşamaktan...
Can olmayıncada Ruh'un yaşaması imkansız...
ikiz kardeş gibi...
Her bir satırında kaybolmadın, yeniden dirildim
kutlarım Mate...
Mate...Mate..
Bir yazı olmalı ki dedim gecenin bu saatinde hani keyfe doyumu olsun.Baktım benim ikiz kalem geçmiş edebiyat defterinden bir uğramak gerek diye düşündüm.İyi ki geldim iyi ki bu satırları okudum diyorum şimdi.Bir yazı içerisinde yazarın dışında bir de siz taşıyorsa eğer olmuştur artık.Bence Mate mükemmel olmuş.Sen bence kendi kendinle dertleşme yolunu bulmuşsun dost.Kendime pay mı ..elbette var;
"Boşluk denilen garip sirkülasyon içinde, normal şartlar altında nefes alıp almadığını bile umursamayacağım birine yıllarca sevgili lakabını taktığım ve hataların en büyüğünü yaptığım için, korkuyorum...ve o ruh halinde bile ( ki şartlar normal koşullar altında değildi) babamın başı yukarda kızı olmaktan hiç ödün vermediğim geliyor aklıma. Gülümsüyorum. Babam beni seviyor. Bu günlerde o kendini güveni olan kızı özlüyorum."
***********
Payıma düşen bir hiçti içtim ve bitti Mate sevgimle NeNa
