‘’İyi misiniz?’’ diye bir soru ile başlar bazen sohbet…Merhaba hep arkadan gelsin istersiniz. Hoşça kal sözünü belki de hiç duymak istemezsiniz. Ama bir şeylerin başlaması yine bir şeylerin bitmesinin zaten habercisidir. Bunu da bilirsiniz.


‘’İyilik nedir?’’ Sorusunu soran kaç kişi ile karşılaşmışsınız bilemezsiniz. Peki iyiliklerle karşılaşınca aklınıza onun zıttı gelir mi hiç ? Gelir elbet ! Gelmese iyiliğin ne önemi var, onu nasıl bilebilrrsiniz ki ! Artık benim için insan davranışlarını önüne katan duygular önemli değil. Benim için ,insan bedenini yaşatan aklında pek önemi kalmadı. Artık benim için önemli olan ‘’an’ dır’’, desem ,ne düşünürsünüz?

‘’Haz mıdır ?’’Haz başka bir şeydir. Uyaksız seslerin şiire dönüşmesine seyirci kalan mısralar gibi. İçimizde suskun, bir bardak aşkı, sevinci, hüznü, kederi yudumlarken sukuta dönüşen yaramaz sözler gibidir. Ama hiçbir zaman ne yaşanalar yazılarda tam ne de yazılanlar yaşanmışçasına tam değildir. Tam diye de bir şey yoktur aslında. Çünkü her şey yeniden, devam ediyor ve evren her canlının avuçları içinde bambaşka bir hal alıyor.

‘’Adalet ve iyilik ,mülk üzerine birkaç kelimeden ibaret değil mi?’’ Şimdilerde cebimizde biriktirdiğimiz kelime oyunlarını satabileceğimiz bir yığın palyaço tanıyorum. Yol üzerinde boş banlar üzerinde birkaç kelime kazımıştım. ‘’Ey kitaplardaki cümleler’’ diye. Biliyor musunuz ,o kelimelerimden bir kaçını çalan birkaç arkadaşı yakalamış ve gülmüştüm onlara. Oysa güldüğüm her davranışları bana kocaman kitap kalınlığında sıcak dostluklar getirmiş, beni onlar yapmıştı. Şimdi onlara değil de, kendime güldüğümü fark etmiştim.

Şimdi yeniden soru cümleleriyle başlamayacağım yazılarıma. Şimdi son cümlelerimin altını çizip anlamaya çalışacağım o uzun yorumlarına. ‘’İyi misiniz?’’ sorusuna ‘’İyilik nedir?’’sorusuyla cevap vermek yerine, ‘’Haz mıdır ?’ aslında bu duygu diye cevaplayana; ‘’Adalet ve iyilik ,mülk üzerine birkaç kelimeden ibaret değil mi?’’ sorusuyla veda etmek gibiymiş !