KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NEDEN
Ve neden insan insanı üzmekten zevk alır.
Oysa mutlu olmak değil midir amaç.
Mutlu olurken neden insan karşısındakini mutsuz eder?
Neden insan benmerkezcidir?
Neden kendini düşündüğü gibi düşünmez karşısındakini.
Neden kendine yapılmasını istemediğini yapar başkasına.
VE neden seviyorum der,ardından gider.
Gidecekse seni neden sevgi içine hapseder?
Ve gittiğinde ardındaki enkaza bakmaz mı insan.
Ya da bakarda görmez mi acaba?
Acımaz mı yüreği;
Mesela şiir yazabilen biri acımasız olabilir mi?
Olamaz dimi?
YA OLURSA?
O ZAMAN SADECE KURGUMU ACABA?
İnsan hissetmeden yazabilir mi?
Sadece kurarak sanmam ama.
YAZARSA bu ne kadar samimidir acaba.?
SEVGİ NEDİR? MESELA EVRENSEL DEİLMİDİR?.
HERKES HERŞEYİ SEVEMEZMİ.?
DENİZİ,ORMANI,MAVİYİ ,YEŞİLİ, KUŞU ,KÖPEĞİ,İNSANIN İÇTENİNİ,
DOSTUN DÜRÜSTÜNÜ,ARKADAŞIN RİYAKARSIZINI,SEVGİLİNİN AŞIK OLDUĞUNU
Onu daha fazla sevmez mi?
Ama aşkla;
Ama İsteyerek,
Ama özleyerek,arzulayarak,ağlayarak acı çekmez mi?.
TAMAM..
Sevgi evrenselde aşk evrensel midir?
Herkesi seversinde herkese aşık olabilir misin?
OLAMAZSIN DİMİ !.
Ama neden ’AŞK’ acı verir insana?
Oysa ayakların yerden kesilmiştir,
Uçuyorsundur mutluluktan.
Düşünmek bile aşkını seni heyecanlandırır ya.
Peki neden acı çektirir aynı zamanda.
’AŞK ’yok mu acaba?
Olmasa tarihte olmazdı ama.
AMA ya onlar,
Ya onlar kavuşamadıkları için tarih olmuşlarsa.
Kanuni Hürrem’e,
Ferhat şirine...
Kavuşsalardı bugün ki sıradan aşk mı olurdu acaba?
OLMALI DİYORUM OLMAZSA BEN SENİ BU KADAR SEVEMEZDİMKİ.
Sende beni bu kadar üzemezdin.
Sen beni üzdüğün için mi seviyorum acaba?
Üzüldüğüm için mi aşığım sana.
Ama ben, beni çok severim aslında,
Kendimi üzmek istemem ki
Seninde beni üzmeni istemem.
AMA çok aşığım sana.
Sende ’AŞIK’ olmaktan mı korkuyorsun acaba?
Yada oldun da söylemekten mi kaçıyorsun.
yada ben kendimi mi kandırıyorum yine.
Hani insan sevdiğine konduramaz ya
Hani yok işi vardır,yok arar şimdi,
Yok be asla aldatmaz,o bana asla yalan söylemez,
Bir şey olmuştur kesin,
En sonunda bütün isyanlar kızgınlıklar bittikten sonra
Kavgan onunla ama onsuz kavgan
Hani fırlatırız ya elimize ne geçerse duvarlara
Parçalarız ya kendimizi
Haykırarak ağladığımız zaman isyan ederiz
Küfrederek lanet olsun ’’ben bunumu seviyorum’’
Bumu beni üzüyor
Ben mi izin veriyorum
Defol deriz ya o duymadan
DEFOL!!!
CIK hayatımdan
Kimsin beni nasıl üzersin
Ne hakkın var deriz ya
Kovarız ya onu
O duymadan
O duymadan kovarız.
O bilmez içimizdeki isyanları
UMRUNDADA DEĞİLDİR
AYRICA OLSA ÜZERMİ YAPTIRIRMI BUNLARI.?
Sonra tamam başına bir şey geldi?
Hastamı acaba? demeye başlarız
Yine haklı çıkartacağız ya
İlla sevdiğini düşüncen
Sen gibi düşünmek istiyoruz ya
Aradığında cevap vermezse
Yine bütün kızgınlıklar
İsyan en şiddetlisiyle geri gelir
Daha çok kızarsın kendine
Daha çok kırarsın eline ne geçerse
VE Daha çok ağlarsın sanki kendini parçalarcasına.
DAHA COK NEFRET EDERSİN ONDAN
AMA
DAHA COK NEFRET DAHA COK AŞIK OLMAK ANLAMAZSIN O ZAMAN..
Arar duymamışım
Aramışsın der,
Sendeki o kızgınlık
Gözlerindeki haykırış bir anda çekilir
Bilirler
Orda olmaması gerektiklerini
sende hatırlamazsın ki artık.
Merak ettim dersin sadece
Birde ezilirsin boşuna suçlamışım diye
Beyninde senle savaşırsın kızarsın kendine
Hatta bencillikle suçlarsın kendini
Sana acı çektirdiğini hatırlamazsın bile
Daha beş dakika önce seni çıldırtmıştı
Unutmuşundur.
Evet’’AŞK’’bunun gibi bir şey
Duygularını ifade edememek çoğu zaman
Ne yazsan
Hangi kelimelerle anlatmaya çalışsan hep yetersiz.
Gitmek istiyorsa sevgili tutmamalı
Giden o değil yüreğidir aslında
Hani misafir gibi değil ki
Az daha kal muhabbet edelim
Az daha kal
Nereye
Yüreği gitti artık yanında değil ki.
Gittik işte
Git dedin gittim.
Kal deseydin kalırdım elbet
Ama sen git dedin bende gittim...
