Değerini Bilmek

• 30 Mart 2016 Çarşamba 06:50:38

Değerli dostlar; bu yazımızda sizlerle “değer bilmek ya da kadrini kıymetini bilmek veya altının değerini sarraf bilir” konusunu paylaşalım istedim.
Kim istemez ki değerli olmayı ve elbette, değerli olana sahip olmayı.
Hele hele, o değerin layığınca hakkının verilmesini;
Bu duygudan hareketle gerek iş hayatında gerek sosyal hayatta değerlerini arttırabilmek adına hep bir mücadele içindedir insanoğlu, herkesim bir yol peşindedir. Fakat herkes kendi düşünceleri doğrultusunda bakış açısını ortaya koyar bazen yanlış bazen doğru yollar seçer. Fakat sonuçta ne olursa olsun o değeri fark eden ve hakkını bilen biri mutlaka bir yerlerde vardır.
Atalarımız bu durum için; “Altının değerini sarraf bilir” demişler.
Sarraf, bilgisiyle altının değerini belirler. Altın da zamanla güzelliğini, parlaklığını yitirmeyen bir madendir. En değerlisi, katkısız olanıdır. Altındaki katkı maddelerine göre ayar adı verilen değeri belirlenir. Kendisi ve çevresi için faydalı olanlar altın gibi değerli insanlardır. Kişilerin ne kadar değerli olduklarını anlayabilmek için, bilgi yönünden yeterli bir olgunlukta olmak gerekir. Sarraf olmayan altına değer biçemeyeceği gibi, olgun olmayanlardan da değerli insanlara değer biçmeleri beklenemez.
Her insanın hayatında varlığını ve değerini bilen, hisseden, fark eden kuyumcular mutlaka vardır. Mesele kuyumcuyu bulmaktadır…
Her işin, her şeyin değerini ancak ehli anlar. Bir şeyin kıymetli olup olmadığına karar verecek olan kişi, o şey hakkında bilgi ve donanıma sahip biri olmalı. Yoksa çocuğa bir elmas verseniz, taş diye deredeki kurbağaya fırlatır.
Gülün kıymetini bülbül bilir. Altının hâlisini sarraf seçer. Bir kayada ne cevher bulunduğunu kimyager anlar. Evet, gülün kıymetini bülbül bilir. Her insanın ve nesnenin değeri kişilere göre değişir. Çocuğun değerini ancak anneler, sevgilinin değerini de âşıklar bilir. Altını tenekeciler çarşısından sormak, onun kıymetini bilmemektir. İnsanlar etrafındakilere aklı, ilmi ve aşkı kadar değer verir. Özünde hiçbir değer ve sevgi, aklında güzel bir düşünce taşıyamayan insanların gözünde, hiçbir şeyin önemi yoktur. Bir kimsenin ve bir şeyin değerini, ancak bu konuda uzman olanlar bilir. Sarraf, mesleği gereği altının değerini iyi bilir.
İyilerin değerini bilgili, olgun insanlar anlar, içi kötülükle dolu, bilgisiz, değersiz olanlar, iyi insanın değerini anlamaz, bilmez. Aynı açıklamayı, mal ve eşya için de yapabiliriz. Malın, eşyanın iyi ve değerli olup olmadığını, işe yarayıp yaramadığını o maldan anlayan uzmanlar bilir. Onu korur ve sakınırlar.
Çevremizde bizi değerlendirecek kişiler yok diye karamsarlığa kapılmamalıyız. Önemli olan altın gibi değerli olmaktır. Büyük kişi ve eserler için en büyük sarrafın tarih olduğunu, değerlerinin geç de olsa anlaşıldığını unutmayalım.
İşte bu gün bunu anlatan bir hikâye seçtim size gelin hep birlikte değerlerimizi gözden geçirelim biz nelerin değerini biliyoruz.
Genç adam yöresindeki bilge ve yaşlı kişilerle ilgili olumsuz sözler söylüyordu. Bir gün bilgelerden biri ona küçük bir ders vermek istedi. Genç adamı yanına çağırdı ve parmağındaki yüzüğü eline verdi. "Şimdi" dedi. "Pazara git ve bu yüzüğü 1 altına sat." Genç adam bilgenin verdiği yüzüğü satmak için pazara gitti. Ama hiç kimse yüzüğe 10 gümüşten fazla vermiyordu. Sonunda umutsuzca bilgenin yanına döndü ve olanları anlattı.
Yaşlı bilge, genç adamın uzattığı yüzüğü almadı. Ona bu kez yeni bir görev verdi: "Şimdi kuyumcuya git ve bu yüzüğün değerinin ne kadar olduğunu sor." Genç adam bu kez elinde yüzükle kuyumcuya gitti. Kuyumcu genç adamın gösterdiği yüzüğü inceledikten sonra "Size bu yüzük için 1.000 altın verebilirim" dedi. Genç adam kuyumcunun verdiği rakamı duyunca şaşırdı. Hemen yaşlı bilgenin yanına giderek ona bu kez kuyumcuda olanları anlattı.
Bilge genç adamı dinledikten sonra ona hiç unutamayacağı bir hayat dersi verdi: "Dünyadaki her varlığın gerçek değerini anlaman için çok çalışıp okuman, o işin uzmanı olman gerekir."
Değer bilmeyenlerden değer biçmelerini beklememeliyiz. Bu hayatımızda yapacağımız en büyük hatadır.