Dostluklarimizi birbirimizi kazanmak üzerine kurmaliyiz.

İnsanları zaman zaman çok kısa süreliğine de olsa kendi haline bırakmak lazim. Sıkbogaz etmemek lazım.
Bazen düşündüklerimizi sözcüklere dökemeyebilir. Bazende sözcüklere döksek bile karşımızdaki bizi anlamaya bilir. Karşılıklı negatif bir elektrik sorunu ortaya çıkar ve uzar gider. Bu durumu Çözmenin en güzel yolu, karşılıklı oturup konuşmaktır.  Telefonla veya sosyal medya araçlarıyla sorun kesinlikle çözülemez. Bu yöntemler kullanılırsa sorun daha da karmaşık bir hal alır. Yaşananlara bianen pozitif bir sonuç çıkma ithali oldukça düşük olur. Şu bir gerçektir ki hayatta insan kendi yanlışını göremez. Görebilse idi zaten yanlış yapmazdı. Elbetteki insanın çevresi yanlış yaptığında ona gerçekten değer veriyorlarsa uyaracaklardır. Uyarmazlarsa zaten onunla hiç bir bağları yoktur demektir. Kişi gerçekten anlayışlı kişiliği oturmuş olgun bir insan ise bu degerlendirmelerden kendisine bir ders çıkarabilmelidir. Aksi takdirde ben bilirim , ben yanlış yada hata yapmam mantigi doğru değildir. Sonuçta insan beşer şaşar
. Hepimiz hatalar yapabiliriz. Arkadaşlar ve dostlar birbirine kenetlenmişse eğer asla birbirinin kötülüğünü istemez. Üç günlük dünyada paylaşamiyacagimiz neyimiz olabilir ki! İyilik iyiliktir. Ve bunun başka bir açıklaması olamaz. Kisacasi iletisimimizdeki üslup cok onemli kıymetli dostlarim... Hepinize sevgiler vede saygilar...Acemi şâir 🙏