Salih Abi ile Sohbetler 5

• 28 Mart 2016 Pazartesi 18:24:47

Beni anlayan birilerini bulmalıydım anlıyormuş gibi yapan ya da en azından dinleyen. Konuşmazsam delirecektim iyice yolda giderken bile kendi kendime konuşmaya başlamıştım. Soluğu Salih abinin kahvehanesinde aldım. Salih abi çay ocağının başındaydı kolundan tuttuğum gibi dışarı çıkardım. Ne olduğunu anlamadı saf saf suratıma baktı. Ne var der gibi. İki çay abi dedim. Gülümsedi ve içinden eminim gene beni rehin aldı bu deli diye geçirdi. İki çay aldı geldi ben paketi ortaya attım. Birer sigara yaktık ve derin bir nefes aldım. Sanki aylardır konuşmuyormuş gibi başladım konuşmaya hiç susmayacak gibi. Salih abi hani sen beni anlamasan da bazen ya da hiç. Ama dinliyorsun ya insanlar neden birbirlerini anlamazlar; anlamayı geçtim diye dinlemezler. Birbirileri gözünde bu kadar mı değersizler de bir dost başka bir dostu dinlemez ki? Niye çok mu yoğunuz abi? İşimiz başımızdan mı aşkın? Ya da dosta ayıracağımız 1 saatte Dünyayı biz mi kurtarıcaz? İki arkadaşın birbirini dinlemesini geçtim abi. Bir karı-koca bile birbirini dinlemiyor abi. Direk kesin yargılar havada uçuşuyor. Abi boşuna dememişler insanlar konuşa konuşa anlaşır diye. Biz niye konuşuyoruz dinlemeyecek sek. Ne yani birileri orada bir şeyler için kendi paralıyor mesela dinlemiyoruz. Aslında biz kendi kendimizi de dinlemiyoruz ki. Ben dinlemiyorum gerçi ben kendimi dinlesem beni Bakırköy’e götürürler. Çünkü bazen aklımdan öyle şeyler geçiyor ki. Mesela her şeyi bırakmak okulu dertleri sadece sevdiğim insanların yanımda olduğu ve sadece sevdiğim şeyleri yaparak geçirmek. Ya da bir an peynir ekmek gibi verdiğimiz şehitlere bakıyorum al oğlum bir tüfek kimi görürsen indir aşağı diyorum. Zamanında Demirci Mehmet Efe’nin, Topal Osman’ın yaptığı gibi. Sonra bazen kendime kızıyorum kendimi bırakmak istiyorum bir yerlerde onu da yapamıyorum. Sonra sadece susuyorum ve çevreyi dinliyorum kalabalığı gökyüzünde gezen martıları araçların çıkardığı sesleri. Ama hep bir şeyleri dinliyorum peki insanlar neden birbirini dinlemez ki. Ne yoksa birbirimizi umursamıyor muyuz? Tamam, yoldan geçen herhangi birini umursamayız ama hayatımıza bir şekilde girmiş birini umursamayacaksak neden hayatımızda var ki? Ya tecrübesini paylaşır ki dinlememiz lazım. Ya seni dinlediği içindir ya da sevdiğimiz içindir. Yani bu insanları dinlemeyeceksek kimi dinleyecez. Yoksa sadece var birileri çevremizde demek için mi bir bir hayatlarımıza giriyoruz. Biliyorum aklında ya bi git Allah aşkına diyosun. Herkesin kendine göre derdi var ama insanlar konuşmaz ve dinlemezlerse bu dertlerini yok edemezler ki. Hayatımızda her şey konuşmaya ve dinlenmeyle alakası varken neden dinlemezler yoksa dinlerlerde umursamazlar mı? Konuşmayı dinlenmeyi umursanmayı ne yok etti bizden. Tamam biliyorum biraz teknolojinin suçu var bu konuda ama tüm suçu ona atamayız. Teknolojide herkesle birebir konuşamayacağımızı anladığımız için diğer insanların televizyon radyo internet gibi daha çok insanın dinlemesini sağlanmak için var abi. Yok, yok yani gidip teknolojiyi suçlamak bir kaçış olur. Abi sende mi dinlemiyorsun beni. En azından dinliyormuş gibi görün ne ye bakıyorsun öyle. Kafamı bende çevirdim ve baktım bir haberi dinliyordu. Bir olayı gösteriyordu. Bizim semtten bahsediyordu iki alt mahalleden bir genç mahallenin ortasında kendini asmış. Cebinde bir not bulunmuş. Sevdiklerimden özür diliyorum ne kadar seviyordunuz bilmiyorum çünkü hiçbir zaman beni dinleme zahmetinde bulunmadınız. Siz değerli hayatlarınız ile ilgilenirken ben bu umursanmaz hayata son vermiş olacağım. Döndü Salih abi bana baktı. Suç tüm insanlarda kendimizi o kadar üstün gördük ki. Başka hayatları umursamadık dedi. Sustum haklıydı. Aslında büyük küçük yani hani daha sen çocuksun ne yaşadın dediklerimiz bile dinlenmeyi hak ediyor. Çünkü her hayat başlı başına bir kitap okunmayı bekleyen o küçük çocuklar bile. Sadece bizlerden farklılığı tecrübe eksikliği herkesin kendi yaşına göre bir sorunu var abi. Evet, belki o yaşlardan bizde geçtik ama herkes kendi yolunu çizip veya bir başkası çiziyor ve biz o yollardan gidiyoruz. Herkes o yaşlardan geçti ya da geçecek fakat nasıl geçti bunu bilmemiz için dinlememiz lazım. Sen niye sadece susuyorsun biliyor musun abi? Tabi ki biliyorsun ama kimse sana bunu sormadı. Çünkü hiç kimse seni dinlemedi. Sense bu yüzden başkalarını dinliyorsun bir başkası daha susmasın diye. Ne kadar anlıyorsun beni bilmem. Ama en azından dinliyorsun insanlara değer verdiğini gösteriyorsun. Abi şu evi görüyor musun? Herkes bilir o evden neredeyse her gece bir bağrış çağrış yükselir hiç dinledin mi o evi ben dinlediysem ki sende dinlemişsindir. Evde bir aile yaşıyor 2 çocuk bir karı koca durmadan tartışırlar. Aslında hepsi aynı şey için bağırıp duruyorlar. Komik değil mi 4 insan aynı şeyi söylüyor fakat bağırıp çağırıyorlar ama ne dediklerini hiç dinlemiyorlar. Korkum ne biliyor musun Salih abi. Susmak. Sonra sustuk ikimizde ve oturduğumuz yerden gelen sesleri dinleyip neler olduğunu düşündük. Denizin dalga sesleri geliyordu martıların bağırışları, bir el arabasıyla geçen soğancının seslenişi aslında onlar bile bir şey diyordu dinlemesini bilene. Ama herkes kulaklarını kapamış kendi bildiğini okuyor.

Karalayıcı