Çocuk

• 28 Mart 2016 Pazartesi 02:50:17

-Hayallerine ne oldu?
-Büyüdüler.
-Peki ya sen?
-Gün geçtikçe küçüldüm.

Dönüşmeye korktuğum şeyin tam ortasındayım. Çocukken büyümek isterken büyüdükçe küçülmek istiyor duygularım. Bir sokakta, bir caddenin başucundayım. İnsanları izliyorum. Acele davranışlar. Korktuğum başıma gelmişti çoktan. Büyümüştüm. Çocuksal duygularım benimle beraber büyümüş, o eski “bu oyuncağı istiyorum yaa!” bakışlarım çoktan yaşlanmıştı. Birden yalnızlaştım. Kendimle kaldım. Çocukluğumu düşündüm. Ah, masum duygularım. Issızdım. Issızlaşmıştım. Hayallerim bendim kadar yeraltına geçmiş, derin sancılar çekiyordu duygularım. Çocukluğuma hasret ile baktım. Özlem savurdum kendime. Derin adımlarla yürümeye başladım.

Hayallerimi izlerken bir an bir mağazanın camından kendime baktım. Dönüştüğüm yaratığa. O kadar çok şeyim yağmalanmış ki, bir an gözlerim doldu. Zamandan kaçarken zamana dağılmış bütün oyuncaklarım, Kırılmış. Uzaklaştım git gide kendimden. Olmak istemediğim yerde, olmak istemediğim bir zamandayım. Duygular hiç edilmiş ve neyin düşünüldüğünün önemi yok. Bensel duygular öldürüyor içimdeki bütün sevinçleri. Çocukluğuma dönüp baktığımda böyle şeylerden uzak, sade ve güneş kadar aydınlık bir geleceğim vardı. Şimdi ise geceye dönmüş Zift Ceket’i ile bir beden ve ardında her bastığında bıraktığı karanlık ayak izleri…

Deli dolu sevgilerim vardı çocukluğumun tebessümünde. Çocukluğum, ah mutlu hayallerim. Bir köşeden çıksalar diye bakıyorum her defasında. Kurduğum hayaller çocukluğuma yönelik. Dönüyor, dolaşıyor ve büyüyorum tekrar. Top oynadığım sokakta top oynanmıyor. Saklambaç oynarken saklandığım yerler beton manzaralarla kaplı. Gece konmuyor çatısına ufak evlerin. Zaman, içinde yalnızca büyümüş bir dede olmuş. Sahi, gökyüzüne yükselen “Ay dede” şimdi nerede? Neden görülmüyor ardından bu büyük evlerin? Cevaplamadım. İlk uçurtmamı uçurduğum arazi şimdi biçilmiş, bir apartman olmuştu. Üzüldüm. Yapmam gereken tek şey artık çocukça büyüdüğüm mahalleden bir kimse olarak geçmekti. Büyümek istememiştim.

Ben büyümeyi hiç düşünmedim.

Nacizane,
Manah.